Guillaume Severin
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Specjalność: entomologia | |
Guillaume Severin (ur. 25 sierpnia 1862 w Hadze, zm. 23 czerwca 1938 w Saint-Idesbald) – belgijski entomolog.
Urodził się w 1862 roku w Hadze w Holandii jako Wilhelm Peter Robert Severin[1]. Kształcił się na rysownika[2]. W latach 80. XIX wieku pracował jako dekorator wnętrz w Liège[1]. W tamtym czasie nawiązał znajomość z Alfredem Mathieu Giardem i innymi zoologami[2]. Owadami zainteresował się pod wpływem wspólnych wycieczek z entomologiem Ernestem Candèzem. Dołączył wówczas do Société Entomologique de Belgique[3]. 26 lutego 1888 roku odwiedził kolekcję odonatologa Edmonda de Selysa Longchampsa. Wkrótce potem zaczął tworzyć akwarelami ilustracje ważek do jego prac – pierwsza publikacja Selysa z ilustracjami Severina ukazała się w 1889 roku[1]. W tym samym roku ukazała się także pierwsza praca naukowa samego Severina, katalog chrząszczy z rodziny krętakowatych. Dzięki poleceniu Candèze’a[3], mimo braku wykształcenia zoologicznego, w grudniu 1890 roku otrzymał pozycję adiunkta, a w październiku 1899 roku kuratora na oddziale stawonogów muzeum Królewskiego Instytutu Nauk Przyrodniczych Belgii w Brukseli[1][3]. W latach 1893–1896 opublikował wspólnie z Lucienem Lethierry trójtomowy Catalogue général des Hémiptères, jedyny katalog obejmujący prawie wszystkie pluskwiaki świata; pominięto w nim tylko tasznikowate[4]. Chociaż sam nie prowadził badań nad ważkami, po śmierci Selysa w 1900 roku skatalogował jego zbiór w publikacji Collections Zoologiques du baron Edm. de Selys Longchamps. Catalogue systématique et descriptif[1]. Oprócz systematyki badał także etologię i ekologię owadów. W latach 1898–1910 opublikował w Bulletin de la Société Centrale Forestière de Belgique liczne artykuły poświęcone entomologii stosowanej, w tym entomologii medycznej. Dzięki doświadczeniu na tym polu w 1907 roku został wykładowcą w Szkole Medycyny Tropikalnej. W 1912 roku jako pierwszy wskazał konieczność badań nad biologią i ekologią muchówek z podrodziny Glossininae celem skutecznego zwalczania śpiączki afrykańskiej[3]. W 1910 roku odegrał kluczową rolę w organizacji pierwszego międzynarodowego kongresu entomologicznego w Brukseli (Congrès International d'Entomologie)[3][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Karin Verspuia, Marcel Th. Wasscher. The damselfly and dragonfly watercolour collection of Edmond de Selys Longchamps: II Calopterygines, Cordulines, Gomphines and Aeschnines. „International Journal of Odonatology”. 20 (2), s. 79–112, 2017. DOI: 10.1080/13887890.2017.1330226.
- ↑ a b Raf De Bont: Stations in the Field: A History of Place-Based Animal Research, 1870-1930. Chicago, London: University of Chicago Press, 2015.
- ↑ a b c d e L. Hauman: Severin, Guillaume. W: Biographie Coloniale Belge. T. IV. Inst. roy. colon. belge, 1955, s. 833-834.
- ↑ Randall Tobias Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 12. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).