Guiomar Novaes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guiomar Novaes
Ilustracja
Guiomar Novaes, 1915
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1896
São João da Boa Vista

Pochodzenie

brazylijskie

Data i miejsce śmierci

7 marca 1979
São Paulo

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka

Odznaczenia
Kawaler Orderu Zasługi (Brazylia)

Guiomar Novaes (ur. 28 lutego 1896 w São João da Boa Vista, zm. 7 marca 1979 w São Paulo[1][2]) – brazylijska pianistka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się jako 17 z 19 dzieci w wielodzietnej rodzinie[2]. Gry na fortepianie uczyła się u Luigiego Chiafarelliego[2]. W 1909 roku otrzymała rządowe stypendium, które umożliwiło jej wyjazd do Francji[1]. Studiowała w Konserwatorium Paryskim w klasie Isidora Philippa (dyplom 1911)[1][2]. W 1911 roku debiutowała w Paryżu, w 1912 roku w Londynie, a w 1915 roku w Nowym Jorku[1]. W 1922 roku poślubiła kompozytora Octavia Pinto (1890–1950)[1][2]. W 1967 roku dała recital w londyńskiej Queen Elizabeth Hall[1].

Ceniona jako interpretatorka utworów Roberta Schumanna i Fryderyka Chopina[1]. Dokonała licznych nagrań płytowych[1]. Została odznaczona brazylijskim Orderem Zasługi (1956)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 108. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2630. ISBN 0-02-865529-X.