Isidor Philipp

Isidor Philipp
Data i miejsce urodzenia	2 września 1863 ; Peszt
Pochodzenie	węgierskie
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1958 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Isidor Philipp, także Isidore^[1]^[2] (ur. 2 września 1863 w Peszcie, zm. 20 lutego 1958 w Paryżu^[1]^[3]) – francuski pianista i pedagog pochodzenia węgierskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od trzeciego roku życia mieszkał we Francji^[2]. Studiował w Konserwatorium Paryskim u Georges’a Mathiasa i Camille’a Saint-Saënsa, studia ukończył w 1883 roku z pierwszą lokatą^[1]^[2]. Uczył się też prywatnie u Stephena Hellera i Théodore’a Rittera^[1]. Jako pianista debiutował w Paryżu w 1880 roku, wykonując Koncert fortepianowy e-moll Fryderyka Chopina^[1]. W 1890 roku założył wspólnie z Henri Berthelierem i Jules’em Loebem trio fortepianowe^[1]. Przyjaźnił się z Claude’em Debussym i był wykonawcą wielu jego utworów^[2]. W latach 1903–1934 był wykładowcą Konserwatorium Paryskiego^[1]. Od 1921 do 1933 roku uczył też w American Conservatory w Fontainebleau^[1]. Do jego uczniów należeli Albert Schweitzer^[3], Beveridge Webster i Guiomar Novaes^[2]. Był wiceprzewodniczącym jury III Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1937)^[4].

Po ataku Niemiec na Francję w 1940 roku uciekł do Szwajcarii, skąd w 1941 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych^[2]. Wykładał w Nowym Jorku i Montrealu^[3]. Po raz ostatni wystąpił publicznie jako pianista w Nowym Jorku w 1955 roku, wykonując wraz z Johnem Corigliano Sonatę skrzypcową Césara Francka^[2]. W 1956 roku wrócił do Francji^[1].

Był autorem utworów pedagogicznych, m.in. Exercises journaliers, École d’octaves, Problèmes techniques, Études techniques basées sur une nouvelle manière de travailler i La gamme chromatique^[3]. Komponował drobne utwory fortepianowe^[1]. Opracowywał też aranżacje fortepianowe utworów m.in. Felixa Mendelssohna, J.S. Bacha i Saint-Saënsa^[3]. Współpracował jako krytyk muzyczny z czasopismem Le Ménestrel^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 92. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 155. ISBN 978-0-8108-8879-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2788. ISBN 0-02-865529-X.
↑ Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 92. ISBN 83-910515-1-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Isidor Philipp – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 92. ISBN 978-83-224-0837-7.

[siek-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 155. ISBN 978-0-8108-8879-1.

[baker-3] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2788. ISBN 0-02-865529-X.

[dybowski-4] Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 92. ISBN 83-910515-1-X.

[1]

[2]

[3]

[4]