HMS A13

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS A13
Ilustracja
HMS A13
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Początek budowy

19 lutego 1903

Wodowanie

18 kwietnia 1905

 Royal Navy
Wejście do służby

22 czerwca 1908

Los okrętu

sprzedany i zezłomowany w 1920 roku

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

194 tony (wynurzony),
274 tony (zanurzony)

Długość

32 metry

Szerokość

3,88 metra

Zanurzenie

3,1 metra

Napęd
jeden silnik Diesla 500 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

11 węzłów na powierzchni
8 węzłów zanurzony

Zasięg

602 km przy 10 węzłach na powierzchni
37 km przy 5 węzłach zanurzony

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

13

HMS A13 – brytyjski okręt podwodny typu A. Zbudowany w latach 1903–1905 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został zwodowany 8 marca 1905 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 23 września 1905 roku.

HMS A13 był pierwszym brytyjskim okrętem podwodnym, na którym z sukcesem zamontowano silnik Diesla. Był to zaprojektowany przez Herberta Akroyda Stuarta sześciocylindrowy silnik Hornsby-Akroyda[1]. Silnik miał moc 500 KM. Był o 3 tony cięższy od montowanego dotychczas w okrętach podwodnych typu A silnika benzynowego o mocy 600 KM. Zwiększoną wagę silnika skompensowano zmianami konstrukcyjnymi wewnątrz okrętu. Zmniejszono pojemność zbiorników paliwa, tak że po ich przebudowie, na pokładzie okrętu znajdowało się tylko około 3,7 tony paliwa. W czasie podróży z Barrow-in-Furness do Portsmouth okręt płynął nieprzerwanie przez 29 godzin ze średnim zużyciem około 20 galonów na godzinę, co było bardzo niskim zużyciem paliwa dla ówczesnych silników[1]. Pomimo tak dobrych osiągów silniki Diesla zastosowano na stałe dopiero w okrętach typu D.

W 1914 roku razem z HMS A5, HMS A6, HMS B1, HMS D2, HMS E10 i HMS S1, A13 stacjonował w Portsmouth przydzielony do Drugiej Flotylli Okrętów Podwodnych (2nd Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Edwarda R. Lewesa[2].

Okręt został sprzedany w maju 1920 i zezłomowany[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 13-16. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
  • J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 1. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 34-35. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 86. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ministry of Defence Ship Department: Main Engines and Fuel Arrangements. [w:] BR 3043 The Development of HM Submarines from Holland No.1 (1901) to Porpoise (1930) [on-line]. Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch, styczeń 1979. [dostęp 2013-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch: HMS A13. [dostęp 2013-12-15]. (ang.).
  • Michael W. Pocock & MaritimeQuest.com: HMS A-13. [dostęp 2013-12-15]. (ang.).