Harpactira pulchripes
| Harpactira pulchripes | |
| Pocock, 1901 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Harpactira pulchripes |
Harpactira pulchripes – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae). Jest endemitem Południowej Afryki.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1901 roku przez Reginalda Innesa Pococka[1][2]. Jako miejsce typowe autor ten wskazał okolice Grahamstown i Beak Kloof w rejonie Jansenville na terenie Południowej Afryki[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
| Płeć | Długość ciała |
|---|---|
| samica | do ok. 6 cm |
| samiec | do ok. 5 cm |
Ubarwienie nie wykazuje dymorfizmu płciowego[3]. Karapaks jest ciemnomahoniowy z jedwabistym, złocistożółtym owłosieniem[1]. Ciemniejsza barwa na karapaksie rozchodzi się promieniście od jego środka[3]. Szczękoczułki są czarniawe z pasmem żółtego owłosienia w części górnej. Po zewnętrznej stronie szczękoczułka leżą szczecinki strydulacyjne rozmieszczone w pojedynczym, ukośnym szeregu. Barwa sternum i bioder jest czekoladowobrązowa[1]. Na odnóżach dominuje jaskrawy błękit, tylko u młodych osobników są one bardziej szare[3]. Opistosoma (odwłok) jest czarna z oliwkowym odcieniem, z wierzchu porośnięta jedwabistym, złocistożółtym owłosieniem, od spodu zaś owłosieniem oliwkowoczarnym[1].
Zachowanie i jad[edytuj | edytuj kod]
Ptasznik ten posiada silny jad, jest stosunkowo mało agresywny (w przypadku zagrożenia przyjmuje postawę obronną, ale w ostateczności ucieka)[4]. Jest odradzany początkującym hodowcom[3].
Występowanie i zagrożenie[edytuj | edytuj kod]
Ptasznik ten jest endemitem Południowej Afryki[2]. Żyje na terenach suchych i stepowych wśród traw[4]. Zagraża mu niszczenie naturalnych siedlisk oraz odłów do celów handlowych, ponieważ ze względu na ubarwienie występuje na niego duży popyt w terrarystyce[5].
Hodowla[edytuj | edytuj kod]
Najlepsza temperatura dla tego gatunku to 25°C. Warto zraszać jeden narożnik lub połowę terrarium. Dorosłe wymagają terrarium o minimalnych wymiarach 30×30×30 cm. Mimo zaliczania do ptaszników naziemnych prowadzi skryty tryb życia, większość czasu spędzając w norce, stąd potrzebuje warstwy podłoża o grubości kilkunastu cm[4]. Rozmnażanie nie przejawia większych trudności. Kokon odbiera się od samicy po około 5 tygodniach, a stadium L1 osiągane jest po około 2 miesiącach od wytworzenia kokonu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e R.I. Pocock. Descriptions of some new African Arachnida. „Annals and Magazine of Natural History”. 7 (39), s. 284–288, 1901. DOI: 10.1080/00222930108678472.
- ↑ a b Harpactira pulchripes Pocock, 1901. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ a b c d e Jan Jaworski: Harpactira pulchripes – ptasznik. [w:] Terrarium.com.pl [on-line]. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ a b c Opisy gatunków, [w:] Przemysław Malgrab, Atlas pająków, 100 gatunków hodowlanych, SBM, 2023, s. 128, ISBN 978-83-8348-081-7 (pol.).
- ↑ Heather Campbell, Ian Engelbrecht. The Baboon Spider Atlas – using citizen science and the ‘fear factor’ to map baboon spider (Araneae: Theraphosidae) distributions and diversity in Southern Africa. „Insect Conservation and Diversity”. 11 (2), 2017. DOI: 10.1111/icad.12278.