Herman Smith-Johannsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MastiBot (dyskusja | edycje) o 16:32, 25 paź 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Herman "Jackrabbit" Smith-Johannsen (ur. 15 czerwca 1875 w Horten, zm. 5 stycznia 1987 w Tønsberg) – narciarz norweski mieszkający większą część życia w Kanadzie, pionier narciarstwa w krajach Europy i Ameryki Północnej. Zyskał popularność pod przydomkiem Jackrabbit, otrzymanym prawdopodobnie w czasie kontaktów z Indianami. Dodatkową sławę przyniosła mu długowieczność - dożył 111 lat i 204 dni, będąc w chwili śmierci najstarszym żyjącym mężczyzną na świecie.

Życiorys

Urodził w norweskim mieście Horten 15 czerwca 1875. Pod koniec XIX wieku był jednym z wyróżniających się narciarzy w Norwegii, o wszechstronnych umiejętnościach, obejmujących zarówno skoki narciarskie, jak i elementy narciarstwa alpejskiego; przede wszystkim specjalizował się w biegach narciarskich na długich dystansach. Miał okazję trenować biegi z polarnikami norweskimi, Nansenem (który przebiegł na nartach Grenlandię) i Amundsenem. W 1894 ukończył Królewską Akademię Wojskową w Norwegii w stopniu oficerskim i wyjechał na studia inżynierskie do Berlina. W ciągu pięciu lat studiów na Uniwersytecie Berlińskim promował jazdę na nartach w Niemczech, Austrii, Szwajcarii; m.in. jako pierwszy zdobył na nartach Brocken - najwyższy szczyt w niemieckich górach Harz (1895).

Po zakończeniu studiów stopniem inżyniera mechanika w 1899 wyjechał do pracy w USA. Pracował w przedsiębiorstwie produkującym dźwigi w Cleveland (Ohio) i był pierwszym narciarzem w stanie Ohio. Wykorzystywał swoje umiejętności narciarskie w kontaktach handlowych z Kanadą, zaprezentował wówczas także narty plemionom indiańskim. W 1907 wyjechał na kilka lat na Kubę i w Hawanie kierował firmą produkującą sprzęt do uprawy trzciny cukrowej.

W 1907 poślubił Alice Robinson, córkę sędziego z Cleveland. Mieli trójkę dzieci, córki Alice i Peggy oraz syna Boba.

W 1915 osiedlił się w Kanadzie. Prowadził prywatny interes w okolicach Montrealu (po I wojnie światowej w samym Montrealu), ale często podróżował do amerykańskiego Lake Placid, gdzie mieszkała żona z dziećmi. Brał udział w narciarskich zawodach biegowych w USA, zajmując wysokie lokaty. Był jednym z twórców klubu narciarskiego Sno Birds Ski Club w Lake Placid, promującego narciarstwo w stanie Nowy Jork. W tym okresie władze klubu wielokrotnie prosiły go o oprowadzanie prominentnych gości, zainteresowanych narciarstwem. W 1929 sprowadził rodzinę do Kanady i kontynuował działalność popularyzującą narty głównie w nowej ojczyźnie. Został honorowym członkiem klubu Red Birds przy McGill University, organizował zawody sportowe, był sędzią, trenerem, doradcą, promotorem. Jedną z najsłynniejszych imprez narciarskich, zapoczątkowanych przez Smitha-Johannsena, był Maple Leaf Trail. Dzięki jego pracy powstało wiele narciarskich tras biegowych w Kanadzie. W 1931 został prezesem najstarszego kanadyjskiego klubu narciarskiego Montreal Ski Club.

W 1932 pełnił funkcję asystenta trenera kadry biegaczy narciarskich Kanady na igrzyska olimpijskie w Lake Placid. Brał nadal udział w zawodach weteranów. Po wybuchu II wojny światowej zaoferował armii swoją pomoc w ćwiczeniu rekrutów w biegach narciarskich; ponieważ miał już wówczas 65 lat, jego propozycji nie przyjęto. Startował w regularnych zawodach do 75. roku życia. W kolejnych latach nie porzucił nart, jeździł rekreacyjnie jeszcze po ukończeniu 100 lat, stając się przykładem długowieczności sportowej. W grudniu 1972 został uhonorowany Orderem Kanady (C.M.). Jeszcze za życia stał się patronem kanadyjskiego programu rozwoju narciarstwa wśród młodzieży (Jackrabbit Ski League) oraz maratonu narciarskiego (Canadian Ski Maraton). W 1960 był honorowym gościem zawodów narciarskich w Oslo-Holmenkollen.

W wieku 107 lat (1982) został przyjęty do Hall of Fame Sportu Kanadyjskiego. Zmarł w wieku 111 lat w czasie wizyty w Norwegii, prawdopodobnie pod koniec życia będąc najstarszym żyjącym mężczyzną na świecie. Tytuł najstarszego mężczyzny przeszedł po jego śmierci na amerykańskiego artystę malarza Alphaeusa Cole'a (ur. 12 lipca 1876).

Zobacz też

Linki zewnętrzne