Honiatyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Honiatyn
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Dołhobyczów

Liczba ludności (2021)

74[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-540[4]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0886848[5]

Położenie na mapie gminy Dołhobyczów
Mapa konturowa gminy Dołhobyczów, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Honiatyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Honiatyn”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Honiatyn”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Honiatyn”
Ziemia50°33′55″N 24°04′50″E/50,565278 24,080556[1]

Honiatynwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Dołhobyczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 89 mieszkańców i była 26. co do wielkości miejscowością gminy Dołhobyczów[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Barbary w Oszczowie[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Honiatyn w drugiej połowie XIX wieku, wieś w powiecie tomaszowskim gminie Dołhobyczów parafii Oszczów, o 7 mil oddalony od Tomaszowa, o 6 mil od Hrubieszowa, o pół mili od Dołhobyczowa leży w pasie granicznym. Około 1882 roku posiadał 37 domów i 313 mieszkańców w tym 50 katolików, jest we wsi wówczas cerkiew drewniana, 599 mórg gruntów i 30 mórg lasu, dominuje czarnoziem. Ludność para się rolnictwem. W roku 1827 Honiatyn posiadał 37 domów zamieszkałych przez 226 mieszkańców[10]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1882, był tu dwór z pięknym ogrodem, przy nim folwark 474 mórg gruntu i 140 mórg lasu. Do dominium Honiatyn należą folwarki w Oszczowie i Pawłowicach. Była to własność niegdyś Leszczyńskich, Rulikowskich, w drugiej zaś połowie XIX wieku Honiatyn i pobliski Oszczów należały do Tomisława Rozwadowskiego[11]. W dworze w Honiatynie lata dziecięce spędził przyszły generał broni Wojska Polskiego i współorganizator polskiej armii Tadeusz Rozwadowski. Wedle niektórych przekazów Honiatyn pełnił w XIX wieku rolę tajnej stacji przystankowej wykorzystywanej przez unitów, którzy stąd udawali się do Galicji w celach religijnych.

Urodzeni w Honiatynie[edytuj | edytuj kod]

W Honiatynie urodził się Władysław Gosiewski, polski matematyk.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41434
  2. Wieś Honiatyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-03].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 351 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18]. 
  7. Jednostki pomocnicze gminy Dołhobyczów. Urząd Gminy Dołhobyczów. [dostęp 2016-01-08].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. 
  11. Honiatyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 119.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]