Humenci
48°45′36″N 26°37′34″E/48,760000 26,626111| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
3,579 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
3849 |
| Kod pocztowy |
32325 |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°45′36″N 26°37′34″E/48,760000 26,626111
| |
Humenci (ukr. Гуменці; pol. hist. Humińce) – wieś na Ukrainie, nad Mukszą, w obwodzie chmielnickim, w rejonie kamienieckim.
We wsi znajduje się stacja kolejowa Humenci, położona na linii Chmielnicki – Kelmieńce[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach Rzeczypospolitej wieś leżała w województwie podolskim. Odpadła od Korony w wyniku II rozbioru[2].
W XIX i w początkach XX w. Humińce położone były w Rosji, w guberni podolskiej, w powiecie kamienieckim, w gminie Maków. W 1881 odkryto tu pokłady węgla kamiennego[3].
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego, w okręgu podolskim, w powiecie kamienieckim, w gminie Maków.
W wyniku postanowień traktatu ryskiego znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Ukrainie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Станция Гуменцы. railwayz.info. [dostęp 2024-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-02)]. (ros.).
- ↑ Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Województwo Podolskie.
- ↑ Humińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 219.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Humińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 219.
- Humińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 600.
