Irena Grotowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Grotowska
Data urodzenia

22 lutego 1921

Data i miejsce śmierci

17 września 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Grób Ireny Grotowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Irena Grotowska, pseudonim Irena (ur. 22 lutego 1921[1], zm. 17 września 1944) – polska działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, łączniczka, żołnierz AK.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkała w Warszawie. Podczas okupacji była starszym referentem Rady Głównej Opiekuńczej. Pracowała w konspiracji w Polskim Komitecie Samopomocy Społecznej, udzielając pomocy rodzinom osób aresztowanych bądź straconych oraz osieroconym dzieciom. W ZWZ-AK do maja 1942 w Wydziale Wywiadu Komendy Okręgu Warszawa, następnie łączniczka WSK w Obwodzie AK Wola.

W powstaniu warszawskim łączniczka obwodowej składnicy meldunkowej „S”, potem „K-1”. Poległa wraz z siostrą Haliną na ulicy Kruczej 3. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A25-11-15/16)[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3
  2. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].