Józef Drohojowski (kasztelan przemyski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Drohojowski
Herb
Korczak
Rodzina

Drohojowscy herbu Korczak

Data urodzenia

ok. 1694

Data śmierci

1770

Ojciec

Jan Drohojowski

Matka

Marianna Rojowska

Żona

Barbara Wolska

Dzieci

Józef Drohojowski (zm. 1811)

Józef Drohojowski herbu Korczak (ok. 1694–1770) – od 1737 stolnik żydaczowski, w latach 1748–1765 chorąży żydaczowski, a następnie kasztelan przemyski (1765–1770)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn kasztelana czernihowskiego Jana Drohojowskiego i Marianny z Rojowskich. Mąż Barbary Wolskiej, córki Aleksandra, stolnika halickiego. Był ojcem siedmiu synów (m.in. ks. reformaty Józefa Drohojowskiego) i trzech córek.

Właściciel majątku Koniuszki, wsi Michałówka[2], oraz miasteczka Krukienice. Z powodu posiadania owego miasteczka nazywano go "panem na trzystu szewcach"[3]. W 1763 dokonał fundacji Parafii św. Michała Archanioła w Michałówce.

Związany ze stronnictwem Czartoryskich – 6 lutego 1764 został konsyliarzem konfederacji ruskiej przy księciu Adamie Czartoryskim. Brał udział w elekcji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

W 1767 przystąpił do konfereracji radomskiej, ale nie podpisał dyktowanego przez pułkownika rosyjskiego Wasilija Carra skryptu i wyjechał z Radomia. Podczas konfederacji barskiej pomagał w organizacji konfederacji na terenie ziemi przemyskiej (12 maja 1769), ale z powodu stanu zdrowia nie wziął osobistego udziału w walkach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku (ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy, oprac. K. Przyboś, T. 3, z. 1, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łodź 1987, s. 168 i 205.
  2. Kronika Drohojowskich. Na podstawie badań archiwalnych, oprac. J. Drohojowski, cz. I, Kraków 1904, s. 170, 175.
  3. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Tom IV, 1883, s. 726.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]