Józef Jainta

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Jainta
Ilustracja
Tablica na ścianie domu przy ulicy Józefa Jainty 28 w Bytomiu, fot. 2017 r.
Data urodzenia

11 listopada 1882

Data i miejsce śmierci

1940
KL Buchenwald

Przyczyna śmierci

rozstrzelanie

Partia

Polska Partia Socjalistyczna

Józef Jainta (ur. 11 listopada 1882[1], zm. 1940[2] w KL Buchenwald[1]) – polski działacz robotniczy[2], powstaniec śląski [3], więzień obozu koncentracyjnego Buchenwald[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzina pochodziła z bytomskiego Rozbarku. Był inicjatorem spotkania założycielskiego związku Oddziału Hutników i Metalowców w 1912 roku, ostatnie spotkanie w „Ulu” miało miejsce rok później[1]. W czasie I wojny światowej należał do Armii Polskiej we Francji[2]. W 1919 roku pracował w Koźlu, w Powiatowym Komitecie Plebiscytowym[2]. Uczestniczył podczas III powstania śląskiego w zdobywaniu Kędzierzyna[3].

Żonaty z Wiktorią Pogorzołek, ich trzej synowie byli również powstańcami śląskimi[4]. Miał córkę Dorotę (ur. 30 stycznia 1924 roku), pracowniczkę Kopalni Węgla Kamiennego Bytom[5].

Po podziale Górnego Śląska mieszkał w Rozbarku[1]. Pracował w Katowicach w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim, działał w Zjednoczeniu Zawodowym Polskim oraz w Związku Polaków w Niemczech[1] w 1926 roku został przyjęty do Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1934 do 1939 roku był sekretarzem Centralnego Związku Zawodowego Górników w Katowicach[6]. Po wybuchu II wojny światowej usiłował dostać się na Węgry przez Kraków, gdzie został aresztowany razem z synem Zygmuntem po rozpoznaniu przez konfidenta Gestapo. Został osadzony w Więzieniu Montelupich, później trafił do KL Buchenwald[1] i został tamże rozstrzelany w 1940 roku (rodzina otrzymała wiadomość o jego śmierci w marcu tegoż roku[1]) po długim śledztwie z wykorzystaniem tortur[6]; w tymże obozie zginął również jego syn Stanisław[1].

Józefa Jaintę upamiętniono nazywając jego nazwiskiem jedną z ulic w Śródmieściu Bytomia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Kachel 1995 ↓.
  2. ↑ a b c d MBP Bytom 1980 ↓, s. 7.
  3. ↑ a b MBP Bytom 1980 ↓, s. 7–8.
  4. ↑ a b Wolna 1973 ↓.
  5. ↑ Marian Niewiarowski, XV lat Bytomskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego 1945–1960, 1960, s. 295.
  6. ↑ a b MBP Bytom 1980 ↓, s. 8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Kachel. Bohaterowie naszych ulic. Józef Jainta. „Życie Bytomskie”, s. 9, 1995-04-18. ISSN 0239-2941. 
  • Henryka Wolna: Stanisław Jainta. W: Ludzie spod znaku Rodła. Biografie działaczy Związku Polaków w Niemczech na Śląsku Opolskim. Franciszek Hawranek (red.). T. I. Opole: Opolskie Towarzystwo Kulturalno-Oświatowe, 1973, s. 84.
  • Dział Informacyjno-Bibliograficzny: Zasłużeni dla Bytomia – patronami naszych ulic. Bytom: Miejska Biblioteka Publiczna w Bytomiu, 1980-01.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Jainta&oldid=71785923”