Jānis Stradiņš
 Jānis Stradiņš (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 listopada 2019 |
| Zawód, zajęcie |
chemik |
Jānis Stradiņš (ur. 10 grudnia 1933 w Rydze, zm. 29 listopada 2019 tamże[1]) – łotewski chemik i historyk nauki. Był synem znanego łotewskiego urologa Paulsa Stradiņša. Studiował na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łotwy, ukończył studia cum laude w 1956 roku. W 1960 roku uzyskał stopień doktora (kandydata nauk) na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa. Habilitację uzyskał w 1968 roku[2].
W latach 1957-1961 był zatrudniony na stanowisku badawczym w Łotewskim Instytucie Syntezy Organicznej. Od 1961 do 2006 roku kierował tam Laboratorium Fizycznej Chemii Organicznej. W latach 1972-1976 pracował na stanowisku profesora chemii fizycznej na Uniwersytecie Łotwy. Od 1990 pracował również w Instytucie Historii Łotwy tej uczelni[2].
W latach 1992-1998 był wiceprezesem, a od 1998 do 2004 prezesem Łotewskiej Akademii Nauk[2].
Jego zainteresowanie badawcze obejmowały m.in. elektrochemię związków organicznych, a także historię nauki, zwłaszcza chemii, farmacji, medycyny i fizyki w krajach bałtyckich[2].
Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Order Trzech Gwiazd (1995)
- Legia Honorowa (2001)
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej (2004)
- Krzyż Uznania (2008)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mūžībā devies akadēmiķis Jānis Stradiņš. LA.LV. [dostęp 2019-11-29]. (łot.).
- ↑ a b c d Janis STRADINS. [w:] Latvian Scientistd [on-line]. [dostęp 2019-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)]. (ang.).