Jędrzejów (Łódź)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jędrzejów
osiedle Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

Dzielnica

GórnaWiskitno

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

SIMC

0958080

Populacja (1921)
• liczba ludności


367

Strefa numeracyjna

42

Kod pocztowy

91-xxx

Tablice rejestracyjne

EL

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jędrzejów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jędrzejów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jędrzejów”
Ziemia51°43′10″N 19°32′25″E/51,719377 19,540285

Jędrzejów – dawna wieś, obecnie osiedle na Górnej w Łodzi, w obrębie osiedla administracyjnego Wiskitno. Leży na południu miasta, w rejonie skrzyżowania ulic Jędrzejowskiej z Tomaszowską.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej samodzielna miejscowość (wieś i osada młynarska). Od 1867 w gminie Wiskitno. W okresie międzywojennym należał do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku wieś Jędrzejów liczyła 367 mieszkańców[2]. 1 września 1933 utworzono gromadę (sołectwo) Jędrzejów w granicach gminy Wiskitno, składającą się ze wsi Jędrzejów i Jędrzejów Młynek oraz parceli Jędrzejów[3].

Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Jędrzejów powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go do Łodzi[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Skorowidz miejscowości RP
  3. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  4. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35