Język ambai
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
10 tys. (2000)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | amk | ||
| IETF | amk | ||
| Glottolog | amba1265 | ||
| Ethnologue | amk | ||
| BPS | 0817 5 | ||
| WALS | amq | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ambai, także ambai-menawi[1] – język austronezyjski używany w prowincji Papua w Indonezji (kabupaten Kepulauan Yapen). Według danych z 2000 r. mówi nim 10 tys. osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują wyspę Ambai oraz południowe wybrzeże wyspy Yapen. W tej pierwszej lokalizacji jest używany we wsiach: Rondefi, Ambai, Kawifi, Wamori (Rondawaiaifi), a na wyspie Yapen we wsiach: Menawi/Borai, Wadapi Laut, Randawaya I (Warironi), Randawaya II, Sumberbaba (Aisumbewawafi), Dawai. Dodatkowo skupiska ludności Ambai występują w różnych miastach indonezyjskiej Papui (Serui, Jayapura)[2].
Serwis Ethnologue wyróżnia dialekty: randawaya, ambai (wadapi-laut), manawi. Społeczność posługuje się także językiem indonezyjskim[1].
Najlepiej poznany spośród języków yapen[3]. Został opisany w postaci opracowania z 1983 r.[4] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ambai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Silzer 1983 ↓, s. 2–3.
- ↑ David Kamholz: Austronesians in Papua: Diversification and change in South Halmahera-West New Guinea. University of California, Berkeley, 2014, s. 23–24. OCLC 910559312. [dostęp 2023-05-18]. (ang.).
- ↑ Silzer 1983 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter James Silzer: Ambai: An Austronesian Language of Irian Jaya, Indonesia. Australian National University, 1983. DOI: 10.25911/5d7639de342b8. OCLC 1292466534. [dostęp 2023-05-18]. (ang.).