Język asmat północny
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1000 (1991)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | nks | ||
| IETF | nks | ||
| Glottolog | nort2917 | ||
| Ethnologue | nks | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język asmat północny – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji (dystrykt Sawa-Erma, kabupaten Merauke). Według danych z 1991 roku posługuje się nim 1000 osób[1].
Z perspektywy leksykostatystyki wydaje się być odrębnym językiem (choć blisko spokrewnionym z pozostałymi językami asmat). Na podstawie kryterium zrozumiałości może być rozpatrywany jako dialekt języka asmat centralnego[2].
Społeczność posługuje się także językiem indonezyjskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Asmat, North, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Marit Kana, C.L. Voorhoeve The Asmat languages of Irian Jaya (recenzja), „Language and Linguistics in Melanesia: Journal of the Linguistic Society of Papua New Guinea”, 13, The Society, 1982, s. 115–116 [dostęp 2022-08-03] (ang.), patrz s. 116.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- C. L. Voorhoeve: The Asmat languages of Irian Jaya. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, The Australian National University, 1980, seria: Pacific Linguistics B-64. DOI: 10.15144/PL-B64. ISBN 0-85883-207-0. OCLC 480756215. [dostęp 2022-08-03]. (ang.).