Język barakai
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
4450 (2011)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | baj | ||
| IETF | baj | ||
| Glottolog | bara1367 | ||
| Ethnologue | baj | ||
| BPS | 0660 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język barakai (a. workai)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspach Barakai i Gomo-Gomo w grupie wysp Aru. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 4450 osób[1].
Dzieli się na dwa dialekty (dialekt wsi Mesiang oraz dialekt wsi Gomo-Gomo, Bemun, Longgar i Apara)[3].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Barakai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Blust 2014 ↓, s. 38.
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 101.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Blust. Dobel Historical Phonology. „Oceanic Linguistics”. 53 (1), s. 37–60, 2014. DOI: 10.1353/ol.2014.0010. ISSN 1527-9421. JSTOR: 43286369. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).
- Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).