Język bilba
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
7 tys. (2002)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bpz | ||
| IETF | bpz | ||
| Glottolog | bilb1242 | ||
| Ethnologue | bpz | ||
| BPS | 0120 6 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bilba (a. belubaa, bilbaa)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, na wyspach Roti (Rote), Semau i Timor. Według danych z 2002 roku posługuje się nim 7 tys. osób[1].
Dzieli się na dialekty: bilba, diu, lelenuk. Jest używany przez wszystkich członków społeczności, w różnych sferach życia. Bywa też przyswajany jako drugi język[1].
Jeden z języków rote[1]. Bywa włączany pod pojęcie języka roti (rote)[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bilba, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ A.A. Biernowa: Rotijcy. W: W.A. Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ Leksi S.Y. Ingguoe: Tata Bahasa Rote. Yogyakarta: Deepublish, 2015, s. 4. ISBN 978-602-280-622-6. (indonez.).