Język kaidipang
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
27 tys. (2000)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kzp | ||
| IETF | kzp | ||
| Glottolog | kaid1239 | ||
| Ethnologue | kzp | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaidipang (lub kaidipan[2][3]), także: dio, kaidipang-bolangitang[1] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Północny w Indonezji (północne wybrzeże, kabupaten Bolaang Mongondow Utara). Według danych z 2000 roku posługuje się nim blisko 27 tys. osób[1].
Kaidipang (kaidipan, kodipang) i bolaang itang (bolang-hitam, bolang-itam) to nazwy dwóch dialektów. Bolaang itang ma 18 tys. użytkowników, a kaidipang 9 tys.[1] Nazwa „kaidipang” jest często odnoszona do całego języka, ale w 1996 r. zaproponowano „kaidipang-bolangitang” jako ogólne określenie obu odmian[4].
Doniesienia z lat 90. XX wieku sugerują, że jest potencjalnie zagrożony wymarciem. Już wtedy dużą rolę odgrywał indonezyjski (bądź malajski miasta Manado), zwłaszcza wśród przedstawicieli młodszego pokolenia[5]. Niemniej pozostawał w użyciu wśród osób dorosłych, a w jednej z dwóch przebadanych wsi (znajdującej się na terenie dialektu bolangitang) posługiwały się nim również dzieci[6].
Został opisany w postaci opracowania gramatycznego (Struktur bahasa Kaidipang, 1979)[7] i dwutomowego słownika (Kamus bahasa Indonesia-Kaidipang, 1999/2000)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaidipang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 79, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Barbara F. Grimes, Joseph E. Grimes, Malcolm D. Ross, Charles E. Grimes, Darrell T. Tryon: Listing of Austronesian languages. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin: Walter de Gruyter, 1995, s. 175, seria: Trends in Linguistics. Documentation 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.121. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. (ang.).
- ↑ Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 9, 128.
- ↑ David Mead: Kaidipang. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-14)]. (ang.).
- ↑ Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 129.
- ↑ Hunggu Tadjuddin Usup, Henkie Rompas, A. Tallei-Pinontoan, G. Karim-Bachrnid: Struktur bahasa Kaidipang: laporan penelitian. Manado: Proyek Penelitian Bahasa dan Sastra Indonesia dan Daerah Sulawesi Utara (Fakultas Keguruan Sastra Seni, Institut Keguruan dan Ilmu Pendidikan Manado), 1979. OCLC 28476668. (indonez.).
- ↑ Hunggu Tadjuddin Usup, H. Alitu-Pakaja, Naomy Hairiey, Johny Loho, Rocky Posumah, Santje Iroth: Kamus bahasa Indonesia-Kaidipang. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, 1999–2000. OCLC 42753096. (indonez.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Scott Merrifield, Martinus Salea: North Sulawesi Language Survey. Dallas: Summer Institute of Linguistics, 1996, seria: Publications in Sociolinguistics 1. ISBN 1-55671-000-3. OCLC 36657959. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hunggu Tadjuddin Usup, H. Alitu-Pakaja, Johny Loho, Rocky Posumah, Santje Iroth: Kamus bahasa Indonesia-Kaidipang (A–K). Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1999. ISBN 979-459-972-7. OCLC 968467414. [dostęp 2023-01-14]. (indonez.).
- Hunggu Tadjuddin Usup, Naomy Hairiey, Rocky Posumah, Johny Loho, Santje Iroth: Kamus bahasa Indonesia-Kaidipang (L–Z). Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan Nasional, 2000. ISBN 979-459-017-7. OCLC 772850766. [dostęp 2023-01-14]. (indonez.).