Język latu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2 tys. (1982)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ltu | ||
| IETF | ltu | ||
| Glottolog | latu1237 | ||
| Ethnologue | ltu | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język latu – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspie Seram. Według danych z 1982 roku posługuje się nim nieco ponad 2 tys. osób[1].
Według danych z lat 80. XX w. jego użytkownicy zamieszkują wsie Hualoi i Tumalehu[2]. Ethnologue podaje, że jego znajomość jest w zaniku[1].
W użyciu jest także blisko spokrewniony język saparua[1]. Latu bywa klasyfikowany jako (stosunkowo odrębny) dialekt saparua[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Latu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Kotynski 1989 ↓, s. 9.
- ↑ Collins 1982 ↓, s. 188.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James T. Collins: Prothesis in the languages of Central Maluku: an argument from Proto-Austronesian grammar. W: Amran Halim, Lois Carrington, S.A. Wurm (red.): Papers from the Third International Conference on Austronesian Linguistics. T. 2: Tracking the Travellers. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1982, s. 187–200, seria: Pacific Linguistics C-75. DOI: 10.15144/PL-C75.187. ISBN 978-0-85883-285-5. OCLC 10276675. (ang.).
- Edward A. Kotynski: A Lexicostatistic Survey of the Lease Islands. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 1–14. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).