Język lengilu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
4 | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 9 drzemiący↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lgi | ||
| IETF | lgi | ||
| Glottolog | leng1260 | ||
| Ethnologue | lgi | ||
| BPS | 0456 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lengilu – język austronezyjski z indonezyjskiej prowincji Borneo Wschodnie[1]. Posługują się nim cztery osoby[2][3]. Jest wypierany przez język lundayeh[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lengilu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Lengilu. Endangered Languages Project. [dostęp 2022-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-31)]. (ang.).
- ↑ Punahnya Bahasa-bahasa Kami. „Tempo”, 2005-07-11. [dostęp 2022-10-31]. [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10]. (indonez.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 510.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).