Język lepki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
530 (1991)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lpe | ||
| IETF | lpe | ||
| Glottolog | lepk1238 | ||
| Ethnologue | lpe | ||
| BPS | 1038 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lepki – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez społeczność etniczną Lepki[2], w dystryktach Teiraplu, Yetfa i Aboy, na zachód od rzeki Sobger (Ethnologue)[1]. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 530 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Luban w dystrykcie Aboy (kabupaten Pegunungan Bintang)[2]. Niektórzy znają w pewnym stopniu język ketengban[3].
Nie został dobrze udokumentowany. Sporządzono listy jego słownictwa (jedna z nich, mało obszerna, została zamieszczona w pracy etnograficznej)[4]. Jest językiem tonalnym[1].
Jego przynależność lingwistyczna pozostaje słabo określona. Wcześniej uważano, że może chodzić o izolat[5]. Ustalono jednak, że jest spokrewniony z językiem murkim (William A. Foley włączył oba języki w ramy rodziny lepki), choć języki te nie są sobie szczególnie bliskie[4]. Na podstawie dostępnych danych nie dają się ulokować w ramach języków transnowogwinejskich[6]. Język kembra może tworzyć z nimi wspólną grupę[4], taką też klasyfikację proponuje publikacja Glottolog (4.6), wyróżniając rodzinę lepki-murkim-kembra[7]. Timothy Usher umieszcza te trzy języki w ramach grupy południowej języków pauwasi, wraz z kimki[5]. Autorzy publikacji Ethnologue (wyd. 22) powstrzymują się od prób jego klasyfikacji[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lepki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Bahasa Lepki. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- ↑ William Frawley: International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 324. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- ↑ a b c Foley 2018 ↓, s. 466
- ↑ a b Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 467
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).