Język lisabata-nuniali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lisabata-Nuniali
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

1800 (1982)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 lcs
IETF lcs
Glottolog lisa1239
Ethnologue lcs
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język lisabata-nuniali[1][2] (a. lisabata-noniali)[3][4], także: lisabata, nuniali (a. noniali)[2]język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1982 r. posługuje się nim nieco ponad 1800 osób[2].

Jego użytkownicy zamieszkują pięć wsi na rozległym odcinku wyspy Seram (kecamatany Seram Barat, Seram Utara i Taniwel)[5].

J.T. Collins (1983) opisał lisabata i nuniali jako dwa różne języki[6], ale według analizy leksykostatystycznej z 1989 r. chodzi wręcz o ten sam dialekt[1]. Dialekt kawa jest zdecydowanie odrębny[1].

Jest zagrożony wymarciem. W użyciu jest także malajski amboński[2]. We wsi Kawa został częściowo wyparty przez malajski[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Taguchi 1989 ↓, s. 38.
  2. a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lisabata-Nuniali, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. Taguchi 1989 ↓, s. 20.
  4. Collins 1983 ↓, s. 92.
  5. Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 49. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-07]. (indonez.).
  6. Collins 1983 ↓, s. 37.
  7. Taguchi 1989 ↓, s. 39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]