Język savosavo
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2500 (2012) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | svs | ||
| IETF | svs | ||
| Glottolog | savo1255 | ||
| Ethnologue | svs | ||
| WALS | svs | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język savosavo – język używany w Prowincji Centralnej (Wyspy Salomona), na wyspie Savo[1][2]. Według danych szacunkowych z 2012 roku posługuje się nim 2500 osób[2].
W odróżnieniu od większości języków Wysp Salomona nie należy do rodziny austronezyjskiej[3]. Jest to najbardziej wysunięty na wschód przedstawiciel języków papuaskich[2]. Wraz z językami lavukaleve, bilua i touo został zaliczony do rodziny języków centralnych Wysp Salomona[4]. Niemniej część badaczy uważa go za izolat, nie uznając istnienia takiej rodziny[5]. Znalazł się też w historycznej propozycji rodziny wschodniopapuaskiej[6].
Wchodzi w kontakt z językami austronezyjskimi, z których zapożyczył wiele elementów leksyki. Mimo to z perspektywy gramatycznej wciąż wykazuje swoiste cechy (szyk SOV, system rodzajów). Nie jest wzajemnie zrozumiały z żadnym innym językiem i lokalnie uchodzi za trudny do nauczenia[7].
Prawie wszyscy jego użytkownicy posługują się też neosalomońskim (pijin). W użyciu jest też język angielski (który ma status języka urzędowego)[7]. Odnotowano, że savosavo zaczął być wypierany przez te języki[8].
W charakterze języków kontaktowych bywają używane języki austronezyjskie. W niektórych wsiach w północno-wschodniej części wyspy głównym środkiem komunikacji jest język gela, a na południu najbardziej znaczący język kontaktowy to ghari (obok dominującego języka savosavo)[9].
Sporządzono opis jego gramatyki (2012)[10]. Pierwsze materiały dot. savosavo pochodzą z II poł. XX w.; poza danymi gramatycznymi i słownikowymi zebrano m.in. nagrania dźwiękowe[11]. Piśmiennictwo nie jest dobrze rozwinięte. Savosavo jest zapisywany jedynie sporadycznie (zwykle w listach bądź krótkich ogłoszeniach publicznych)[12]. Wypracowano kilka propozycji ortografii, opartych na alfabecie łacińskim[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Savosavo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-27] (ang.).
- ↑ a b c Wegener 2012 ↓, s. 1.
- ↑ Wegener 2012 ↓, s. 2.
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Central Solomons, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
- ↑ Hammarström 2018 ↓, s. 306–307, 307–308.
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 576.
- ↑ a b Wegener 2012 ↓, s. 3.
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 536.
- ↑ Wegener 2012 ↓, s. 3–4.
- ↑ Wegener 2012 ↓.
- ↑ Wegener 2012 ↓, s. 8.
- ↑ Wegener 2012 ↓, s. 4.
- ↑ Wegener 2012 ↓, s. 5, 9–12.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Harald Hammarström, Language isolates in the New Guinea region, [w:] Lyle Campbell (red.), Language Isolates, Abingdon–New York: Routledge, 2018 (Routledge Language Family Series), s. 287–322, DOI: 10.4324/9781315750026-11, ISBN 978-1-315-75002-6, ISBN 978-1-138-82105-7, ISBN 978-1-317-61091-5, OCLC 1000447105 (ang.).
- Claudia Wegener, A Grammar of Savosavo, Berlin–New York: Walter de Gruyter, 2012 (Mouton Grammar Library 61), DOI: 10.1515/9783110289657, ISBN 978-3-11-028965-7, ISBN 978-3-11-028947-3, OCLC 821177811 (ang.).
- Stephen A. Wurm, Australasia and the Pacific, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Savosavo. Endangered Languages Project. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).
- Savosavo language and alphabet. Omniglot. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).