Język seit-kaitetu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
10 tys. (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hik | ||
| IETF | hik | ||
| Glottolog | seit1239 | ||
| Ethnologue | hik | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język seit-kaitetu, także hila-kaitetu – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspie Ambon. Według danych z 1987 roku posługuje się nim 10 tys. osób[1].
Seit (Seith) i Kaitetu to nazwy dwóch dialektów, a zarazem wsi, w których używa się tego języka (na północnym wybrzeżu)[1]. Jego użytkownicy posługują się również lokalnym malajskim[1][2]. Należy do grupy kilku języków wyspy Ambon, które nie zostały całkowicie wyparte przez malajski[3]. Niemniej według Ethnologue jest zagrożony wymarciem[1].
Jest bliski leksykalnie językowi asilulu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Seit-Kaitetu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 42. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. (indonez.).
- ↑ Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).
- ↑ Travis 1989 ↓, s. 81.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edgar W. Travis: A lexicostatistic survey of the languages indigenous to Ambon Island. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 65–101. [dostęp 2023-08-02]. (ang.).