Język wersing
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3700 (1997) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kvw | ||
| IETF | kvw | ||
| Glottolog | wers1238 | ||
| Ethnologue | kvw | ||
| WALS | kln | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wersing, także: kolana, kolana-wersin, warsina, wersin[1] – język papuaski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, na wyspie Alor. Według danych z 1997 roku posługuje się nim blisko 4 tys. osób. Należy do grupy języków alor-pantar[1].
Ethnologue (wyd. 22) wyróżnia kilka dialektów: kolana, maneta, langkuru (mademang, pureman)[1].
Według doniesień z 2014 r. pozostaje w powszechnym użyciu i jest przyswajany przez dzieci (przynajmniej w miejscowościach Kolana i Pureman). Osoby ze wsi Adagai i Taremana mają styczność z innymi społecznościami językowymi, toteż znane są również języki abui i kamang. We wsi Kolana używany jest także język sawila[2].
Sporządzono skrótowy opis jego gramatyki (Wersing, w: The Papuan languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch grammars, 2014)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wersing, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11] (ang.).
- ↑ Schapper i Hendery 2014 ↓, s. 441.
- ↑ Schapper i Hendery 2014 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoinette Schapper, Rachel Hendery: Wersing. W: Antoinette Schapper (red.): The Papuan languages of Timor-Alor-Pantar: Sketch grammars. T. 1. Berlin–Boston: De Gruyter, 2014, s. 439–504. DOI: 10.1515/9781614515241.439. ISBN 978-1-61451-524-1. OCLC 893623315. (ang.).