Język makalero
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
6500 (2011) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mjb | ||
| Glottolog | makl1245 | ||
| Ethnologue | mjb | ||
| Występowanie | |||
 Rozprzestrzenienie języka makalero | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język makalero, także maklere[1] – język papuaski używany w Timorze Wschodnim, przez grupę ludności w poddystrykcie Iliomar (dystrykt Lautém)[2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 6500 osób[3].
Należy do rodziny transnowogwinejskiej, a konkretniej do grupy timor-alor-pantar, nie jest zatem spokrewniony z ogólnokrajowym językiem tetum. W powszechnym użyciu są również języki tetum (w dialekcie tetun-dili) i indonezyjski[3].
Dawniej był uznawany za dialekt języka makasae (makasai). Sami jego użytkownicy mają własną tożsamość językową[4]. Publikacja Glottolog (4.6) wciąż rozpatruje makasae i makalero jako dialekty jednego języka[5]. Występuje między nimi pewien stopień wzajemnej zrozumiałości. Makalero cechuje się jednak bardziej złożoną morfologią[4].
Pobliski dialekt sa’ani (saʔani, sá-âni) z poddystryktu Luro uchodzi za odrębny język, nie jest jasny jego stosunek do makalero i makasae[1][6].
Sporządzono słownik (Makalero Disionariu / Makalero Dicionário, 2004)[7] i opis jego gramatyki (A grammar of Makalero: A Papuan language of East Timor, 2011)[8]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Huber 2011 ↓, s. 9.
- ↑ Huber 2011 ↓, s. 5.
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Makalero, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2020-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-03] (ang.).
- ↑ a b Huber 2017 ↓, s. 269.
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Makasae-Makalero. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-04)]. (ang.).
- ↑ Huber 2017 ↓, przyp. 2, s. 269.
- ↑ Thomás M. Pinto: Makalero Disionariu / Makalero Dicionário. Díli: Timor Loro Sa’e Nippon Culture Center, 2004. (port.).
- ↑ Huber 2011 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliette Huber: A grammar of Makalero. A Papuan language of East Timor. Utrecht: LOT, 2011, seria: LOT dissertation series 279. ISBN 978-94-6093-060-7. OCLC 725808574. [dostęp 2020-02-19]. (ang.).
- Juliette Huber: Makalero and Makasae. W: Antoinette Schapper (red.): The Papuan Languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch Grammars. T. 2. Berlin–Boston: De Gruyter, 2017, s. 267–351, seria: Pacific Linguistics 655. DOI: 10.1515/9781614519027-005. ISBN 978-1-61451-902-7. OCLC 1018123620. (ang.).