Jacob Freudenthal
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1839 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1907 |
| Zawód, zajęcie |
Jacob Freudenthal (ur. 20 czerwca 1839 w Bodenfelde, zm. 1 czerwca 1907 w Szklarskiej Porębie) – niemiecki filozof i nauczyciel akademicki.
Był synem kupca, ukończył szkołę żydowską w rodzinnym mieście i w 1855 podjął naukę w Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu, z zamiarem zostania rabinem. W 1858 zdał egzamin maturalny w Hanowerze, po czym odbył studia z zakresu filozofii, filologii i protestanckiej teologii najpierw na Uniwersytecie Wrocławskim, a później na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał doktorat w 1863[1] i do następnego roku pracował jako nauczyciel w Wolfenbüttel. W 1864 objął posadę wykładowcy we wrocławskim Żydowskim Seminarium Teologicznym, ucząc tam do 1888[2]. W 1869 ożenił się z Therese Sachs. Pracę w seminarium łączył z badaniami naukowymi, dzięki czemu w 1874 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Wrocławskim[1], a w następnym roku podjął tam pracę jako wykładowca filozofii, od 1878 docent[2], a w 1888 został na tejże uczelni profesorem zwyczajnym[3]. Dalszą karierę związał z Uniwersytetem Wrocławskim, którego był senatorem w kadencji 1894–1896, a w 1898 objął stanowisko dziekana wydziału filozoficznego, piastując je do 1899[2][1].
Prowadził prace naukowe, specjalizując się w badaniu dzieł filozofów starożytnej Grecji, czemu poświęcone były zarówno jego doktorat, jak i habilitacja, ponadto zajmował się filozofią Spinozy[1].
Był ojcem Bertholda, późniejszego profesora prawa karnego[1].
Jacob Freudenthal pochowany został na cmentarzu żydowskim przy ul. Lotniczej[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Kunze 2020.
- ↑ a b c Singer & Haneman 1901–1906.
- ↑ Maciej Łagiewski: Życie religijne gminy żydowskiej we Wrocławiu. W: Portret wrocławskich duchownych. Muzeum Historyczne we Wrocławiu, 1997, strona 64.
- ↑ Włodarczyk T., Kichler J., 2016: Przewodnik po żydowskim Wrocławiu. Wyd. Wrocław miasto spotkań i Tow. Społ.- Kulturalne Żydów w Polsce, strona 147.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Klaus Kunze: Jacob Freudenthals Aufklärung. Biogram w „Lebensbilder aus dem alten Weserbergland – Menschen und Schicksale aus 500 Jahren”. Wyd. Heike Kunze, Uslar [1].
- Isidore Singer, Frederick T. Haneman (1901–1906). „Jacob Freudenthal”. W: Singer, Isidore; et al. (red.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls [2].