Jacques de Rohan-Chabot
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1958 |
| Zawód, zajęcie |
odkrywca |
Jacques Fernand, hrabia Rohan-Chabot (ur. 5 marca 1889 w Paryżu, zm. tamże 9 grudnia 1958) – francuski odkrywca, prezes Francuskiego Czerwonego Krzyża.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Auguste'a Fernanda de Rohan-Chabot, hrabiego Jarnac, i wnukiem polityka Jacques'a Orly'ego (1833–1901). W 1911 roku, w wieku 22 lat, przewodził misji naukowej w Angoli i Rodezji (obecnie Zimbabwe) pod egidą Paryskiego Towarzystwa Geograficznego. Celem wyprawy było zbadanie dorzecza górnego biegu Zambezi oraz rzek Okawango, Kwilu i Kuando. Rohan-Chabot poznał wtedy wielu członków oddziału generała Roberta Bourgeois, którzy powrócili wtedy świeżo z Ekwadoru. Byli wśród nich geodeta Georges Perrier (1872–1946)[1] i etnolog Paul Rivet (1876–1958).
Wraz z innymi badaczami wyruszył z miasta Moçâmedes nad Oceanem Atlantyckim na przełomie maja i czerwca 1912 roku i przez kilka miesięcy badał dolinę rzeki Kunene. Następnie, już w roku 1913, podzielił misję na dwie grupy, które prowadziły badania niezależnie, a łączyły się jedynie w celu przekroczenia trzech większych rzek: Kwilu (w czerwcu 1913), Kuando (w lipcu 1913) i Zambezi (w grudniu 1913). Misja przebyła w ten sposób siedem tysięcy kilometrów i wykonała wiele obserwacji geodezyjnych, geograficznych, meteorologicznych, etnologicznych oraz dotyczących pola magnetycznego Ziemi. Jedynie botanika i zoologia tych terenów nie były przedmiotem badań z uwagi na wcześniejsze opracowania na ten temat.
W 1914 roku Rohan-Chabor powrócił do Francji i przywiózł ze sobą znaczne ilości danych oraz liczne zdjęcia ludów napotkanych podczas misji, która później okazała się jednym z największych przełomów w nauce początku XX wieku.
Rohan-Chabot miał swoje zasługi podczas pierwszej wojny światowej, za co otrzymał Krzyż Wojenny oraz Order Narodowy Legii Honorowej (13 lipca 1918)[2].
W kwietniu 1944, gdy był prezesem Francuskiego Czerwonego Krzyża, został aresztowany przez Niemców pod zarzutem szpiegostwa i działania w ruchu oporu. Został zwolniony za wstawiennictwem premiera Pierre'a Lavala[3].
Ożenił się z siostrzenicą urzędnika Thierry'ego d'Alsace de Hénin-Liétarda, był teściem Thierry'ego de Clermont-Tonnerre'a.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Baron Hulot, Mission Rohan-Chabot de l'Angola au Zambèze, „La Géographie”, 1912, s. 203-207.
- Numa Broc, Dictionnaire des Explorateurs français du XIXe siècle, t. 1, Afrique, CTHS, 1988, s. 289-290.
- Jacques de Rohan-Chabot, géographe-explorateur: travaux photographiques, Les amis de Clémentine, 2010 [dostęp 2019-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-03].
- Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson, The Eponym Dictionary of Amphibians, Exeter: Pelagic Publishing, 2013, s. 225, ISBN 978-1-907-80744-2 [dostęp 2019-11-22].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Georges Perrier (1872-1946) [online], data.bnf.fr [dostęp 2019-11-22].
- ↑ Angola et Rhodésia (1912-1914): Mission Rohan-Chabot sous les auspices du Ministère de l'instruction publique et de la Société de géographie, t. 2, 1930.
- ↑ René de Chambrun, Pierre Laval devant l'histoire, 1983, s. 86 (fr.).