Jacyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jacyna – polski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym, w środku podkowy złotej, z prawej strzała srebrna rozdarta u dołu, z lewej takiż półtorakrzyż.

Labry czerwone, podbite złotem[potrzebny przypis].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Karol Ostrowski pisze, że herb ten przysługiwał w XVI wieku wołyńskiej rodzinie o przydomku Onoszkowicz[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Gardecki, Gardocki, Jacenko, Jackiewicz, Jacyna, Jacyniewicz, Jacyno, Jahołkowski, Jakóbkiewicz, Janczewski, Narwojsz, Narwoysz, Onackiewicz[2], Onoszkiewicz, Onoszko, Onoszkowicz, Onuszko, Onuszkiewicz, Onyszkiewicz, Szlapowicz.

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 115.
  2. Herby szlacheckie. Odmiana herbu Jacyna (pol.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]