Jaime Bernard Burbon-Parmeński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaime Burbon-Parmeński
Jaime Bernard Burbon-Parmeński
Ilustracja
Jaime Burbon-Parmeński na „Światowym Forum Ekonomicznym” w Indiach (2012)
Wizerunek herbu
Herb książąt Burbon-Parmeńskich
książę Burbon-Parmeński
Dane biograficzne
Dynastia

Burbon-Parmeńscy

Data i miejsce urodzenia

13 października 1972
Nijmegen

Ojciec

Karol Hugo Parmeński

Matka

Irena (księżniczka holenderska)

Rodzeństwo

Karol Ksawery Parmeński (1970),
Małgorzata Burbon-Parmeńska (1972),
Karolina (księżniczka Sali) (1974).

Małżeństwo

Viktória Cservenyák
od 5 października 2013

Dzieci

Zyta Klara Burbon-Parmeńska (2014),
Gloria Irena Burbon-Parmeńska (2016).

Jaime Bernard Burbon-Parmeński (ur. 13 października 1972 w Nijmegen) – książę San Jaime, hrabia Bardi, książę Burbon-Parmeński, holenderski ambasador przy Stolicy Apostolskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Karola Parmeńskiego (1930–2010) i Ireny – księżniczki holenderskiej (1939), córki królowej Holandii – Julianny i księcia holenderskiego – Bernharda. Ma siostrę bliźniaczkę – Małgorzatę, hrabinę Colorno, starszego brata – Karola (1970), księcia Parmy i młodszą siostrę – Karolinę (1974), księżniczkę Sali.

W 1981 rodzice Burbona-Parmeńskiego rozwiedli się, a on zamieszkał i dorastał z matką w pałacu Soestdijk.

5 października 2013 w Apeldoorn[1] ożenił się z rodowitą węgierką, Viktórią Cservenyák, ur. w 1982. Para ma dwie córki: Zytę Klarę Burbon-Parmeńską[2] (ur. 21 lutego 2014 w Amsterdamie) i Glorię Irenę Burbon-Parmeńską[3] (ur. 9 maja 2016 w Rzymie).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Studiował nauki polityczne ze szczególnym uwzględnieniem stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Browna w Rhode Island i na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Baltimore, gdzie ukończył studia magisterskie z zakresu ekonomii międzynarodowej i zarządzania konfliktami.

7 lutego 2014[4] został mianowany ambasadorem Holandii przy „Stolicy Apostolskiej” i zaprzysiężony 15 lipca 2014 przez króla – Willema-Aleksandra. 20 grudnia 2014 zostało to potwierdzone przez papieża Franciszka[5].

Obecnie pracuje w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w Holandii. Wcześniej pracował jako sekretarz główny ambasady holenderskiej w Bagdadzie, zanim został doradcą politycznym misji pokojowej w Pol-e Chomri, w prowincji Baghlan, w północnej części Afganistanu.

Honory i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hochzeitsglück in Apeldoorn. gala.de. [dostęp 2013-10-07]. (niem.).
  2. Die kleine Prinzessin Zita Clara ist da. bunte.de. [dostęp 2014-02-24]. (niem.).
  3. Sie zeigen ihre zweite Tochter. gala.de. [dostęp 2016-05-11]. (niem.).
  4. Kabinet geeft vorm aan modernisering diplomatie met benoeming van 20 nieuwe ambassadeurs. rijksoverheid.nl. [dostęp 2014-02-07]. (niderl.).
  5. New Ambassador of Netherlands presents credentials to Pope. archivioradiovaticana.va. [dostęp 2014-12-20]. (niderl.).