Jan Golliusz
Jan Golliusz (ur. 1634, zm. 1694) – polski pamiętnikarz z XVII wieku.
Pochodził z Bełza. W 1648 roku studiował na Akademii Zamojskiej. W latach 1650-1652 przebywał w Lipsku. W 1652 powrócił do Zamościa, gdzie pracowała jako nauczyciel dzieci kalwińskich. Był autorem pamiętnika z lat 1650-1653[1], w którym opisał m.in. panującą wówczas w mieście epidemię. Pisał także wiersze (panegiryki). W 1653 roku przeprowadził się do Lwowa. Później zamieszkał na Żmudzi. Od 1677 roku nosił tytuł Sekretarza Jego Królewskiej Mości. Zmarł w 1694 roku w Wilnie[2].
Jego Pamiętnik znajduje się w zbiorach British Museum w Londynie. W 1891 roku został opublikowany przez Józefa Kalennbacha[3].
W niektórych opracowaniach występuje jako Jan Goliusz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Golliusz, Pamiętnik Jana Golliusza mieszczanina polskiego (1650-1653), Kraków: Akademia Umiejętności (Kraków), 1891.
- ↑ Zamościopedia - GOLLIUSZ JAN (1634-1694) pamiętnikarz [online], zamosciopedia.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, tom V. Str. 273. Wyd. Gutenberga.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pamiętnik Jana Golliusza mieszczanina polskiego (wyd. 1891) w bibliotece Polona