Jan Korczyński

Jan Korczyński
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1896 ; Mokrzyszów
Data i miejsce śmierci	8 kwietnia 1985 ; Londyn
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	Ministerstwo Spraw Wojskowych
	Odznaczenia

Jan Korczyński (ur. 23 maja 1896 w Mokrzyszowie, zm. 8 kwietnia 1985 w Londynie) – podpułkownik Wojska Polskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 maja 1896 w Mokrzyszowie, w rodzinie Józefa i Józefy z domu Skarabucha^[1].

29 stycznia 1932 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa kancelaryjna^[2]. W 1932 roku pełnił służbę w Biurze Ogólno-Organizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie^[3]. Od 1 listopada 1935 roku do 17 września 1939 roku był II adiutantem ministra spraw wojskowych generała dywizji Tadeusza Kasprzyckiego. 21 lutego 1940 roku w Biurze Rejestracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Paryżu został przesłuchany przez porucznika Stanisława Porembalskiego w „sprawie zarzutów przeciwko generałowi Kasprzyckiemu”^[4]

9 września 1963 roku został wybrany w okręgu wyborczym w Londynie na członka III Rady Rzeczypospolitej Polskiej^[5]. Zmarł 8 kwietnia 1985 roku w Londynie^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)^[6]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[7]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie) „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”
Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[8]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Żołnierze Niepodległości ↓.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 98.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 356, 430.
↑ Protokół przesłuchania kpt. Jana Korczyńskiego z 21 lutego 1940 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.11a, s. 12-15.
↑ Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 3, Londyn 14 września 1963 roku, s. 29.
↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].
Żołnierze Niepodległości. Jan Korczyński. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-05-06].

[CITEREFŻołnierze_Niepodległości-1] Żołnierze Niepodległości ↓.

[2] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 98.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932356,_430-3] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 356, 430.

[4] Protokół przesłuchania kpt. Jana Korczyńskiego z 21 lutego 1940 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.11a, s. 12-15.

[5] Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 3, Londyn 14 września 1963 roku, s. 29.

[6] M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.

[7] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[8] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[9] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]