Janusz Homplewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Homplewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1931
Przemyśl

Data śmierci

7 listopada 2006

profesor nauk prawnych
Specjalność: etyka pedagogiczna, prawo administracyjne, prawo szkolne, zarządzanie oświatą
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1964
UJ

Habilitacja

1971
UJ

Profesura

1988

profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Rzeszowskiego
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”

Janusz Homplewicz (ur. 27 kwietnia 1931 w Przemyślu, zm. 7 listopada 2006) – polski prawnik, etyk i pedagog, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Rzeszowskiego, działacz harcerski, specjalności naukowe: etyka pedagogiczna, prawo administracyjne, prawo szkolne, zarządzanie oświatą.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maturę uzyskał w Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu. Został absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie studiował w latach 1949–1952. Później w latach 1952–1953 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1964 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam też nadano mu stopień naukowy doktora habilitowanego (1971). Tytuł profesora nauk prawnych otrzymał w 1985[1][2].

W latach 1953–1954 pracował jako radca prawny w Centrali Handlu Zagranicznego „Ciech” w Warszawie, następnie w Ministerstwie Oświaty. Od 1956 do 1988 był pracownikiem Katedry Prawa Administracyjnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. W 1988 został zatrudniony w Instytucie Pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, przekształconej w Uniwersytet Rzeszowski. 1 września 2003 przeszedł na emeryturę[1].

Opublikował 24 książki i 203 artykuły[1]. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskały 3 osoby[1].

Był zaangażowany w działalność harcerską[1].

Jego żoną była Zofia Bilut-Homplewicz[4].

Nagrobek Janusza Homplewicza

Zmarł 7 listopada 2006. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Wilkowyja w Rzeszowie (lokalizacja grobu: 82-7-18)[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Teoria organizacji i kierownictwa. Zagadnienia podstawowe (Katowice 1979)
  • Polskie prawo szkolne (Warszawa 1984)
  • Etyka pedagogiczna (Rzeszów 1996)
  • Pedagogika rodziny (Rzeszów 2000)
  • Pedagogika Świętego Michała (Rzeszów 2003)[3]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Otrzymane odznaczenia:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Renata Magnowska: Pamięci Profesora Janusza Homplewicza (1931–2006). webd.pl. [dostęp 2020-02-24].
  2. Prof. Janusz Homplewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-24].
  3. a b Adam Rząsa: Janusz Homplewicz. webd.pl. [dostęp 2020-02-24].
  4. Wyjątkowe dokumenty przekazano do zasobu przemyskiego archiwum. przemysl.ap.gov.pl, 22 lutego 2018. [dostęp 2020-02-24].
  5. Late Janusz Homplewicz b. 1931-04-27 + 2006-11-07 Cmentarz komunalny Wilkowyja w Rzeszowie Grave location: 82-7-18. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2020-02-24].