Jean-François de Troy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-François de Troy
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1679
Paryż

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1752
Rzym

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

rokoko

Jean-François de Troy (ur. 27 stycznia 1679 w Paryżu, zm. 26 stycznia 1752 w Rzymie) – francuski malarz rokokowy i twórca tapiserii.

Był synem francuskiego malarza portrecisty François de Troy (1645-1730). W latach 16991706 studiował w Rzymie, a następnie przebywał w północnych miastach włoskich.

Początkowo jego twórczość koncentrowała się na dużych kompozycjach historycznych m.in. Czas odsłonięcia prawdy (1733; obecnie w National Gallery w Londynie). Większość jego dzieł skupiała się jednak na przedstawianiu scen z życia wyższych sfer.

W latach 1724 i 1737 otrzymał zlecenie na wykonanie gobelinów dla Wersalu i pałacu w Fontainebleau. Siedem tapiserii przedstawiały Histoire d’Esther oraz Histoire de Jason.

W 1738 został mianowany dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie, gdzie spędził resztę swego życia.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]