Jean Boldt
 Jean Boldt w początkach XX w. | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1865 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 1920 |
Jean Boldt, właśc. Johan Carl Emil Boldt (19 kwietnia 1865 w Kuopio, zm. 16 maja 1920 w Vantaa[1]) – fiński adwokat i dziennikarzem, propagator teozofii i anarchizmu.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Boldt urodził się we wschodnio-fińskim mieście Kuopio. Studiował prawo na Uniwersytecie Helsińskim, który ukończył w 1886. W XIX wieku zainteresował się socjalizmem, tołstoizmem i teozofią. W latach 1896–1898 był redaktorem pacyfistycznego pisma „Humanitas”. Które zostało rozwiązane, gdy założyciel Matti Kurikka został zesłany do Ameryki Północnej. W 1900 Boldt i Pekka Ervast założyli czasopismo teozoficzne „Uusi Aika”[1].
W pierwszych latach XX wieku Boldt przeszedł z tołstojanizmu do socjalizmu, ale jego poglądy uznano za zbyt radykalne i nie został przyjęty do Partii Socjaldemokratycznej. W latach 1910 \stał się anarchistą. Po rewolucji lutowej 1917 zorganizował demonstracje przy katedrze w Helsinkach. W tym samym czasie tołstojański anarchista Arvid Järnefelt odbywał spotkania w katedrze, a także w kilku innych kościołach w Helsinkach. Od początku czerwca Boldt i jego zwolennicy zbierali się codziennie. Próbował także ustawić uzbrojoną straż w odpowiedzi na socjaldemokratyczną Czerwoną Gwardię i prawicową Białą Gwardię, ale nigdy się to nie udało[1].
W końcu 17 czerwca Boldt przewodził grupie anarchistów, którzy przejęli katedrę w Helsinkach. Po 18-godzinnym oblężeniu milicja wtargnęła do kościoła i aresztowała Boldta, co wywołało zamieszki na placu Senatu[1]. Według doniesień prasowych Boldt miał 400 zwolenników[2]. Został zabrany do szpitala psychiatrycznego w Niuvanniemi, ale jego zwolennicy nadal przez kilka tygodni organizowali demonstracje pod katedrą.
Boldt zmarł w helsińskiej dzielnicy Kulosaari w 1920 w wieku 55 lat. Jego ostatnie dzieło obejmuje zbiór poezji szwedzkojęzycznej i broszur na temat prostytucji, militaryzmu i ochrony zwierząt[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Boldt urodził się w rodzinie generała Johana Didrika Boldta i Anny Christiny Frosterus, która była córką biskupa diecezji Oulu, Roberta Frosterusa. Jego braćmi byli miejscowy historyk Robert Boldt (1861–1923), autor Alexander Boldt (1873–1956) oraz filozof religii i socjalista Georg Boldt (1862–1918)[1][3].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Prostitutionens reglementering och läkaresällskapet (1896)
- Ett upprop mot militarismen (1901)
- Kors-sånger 1 (1909)
- Det stora dårhuset (1916)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Boldt, Jean [online], kansallisbiografia.fi [dostęp 2021-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-10] (fiń.).
- ↑ Altoona Tribune from Altoona, Pennsylvania on June 25, 1917 · Page 12 [online], Newspapers.com [dostęp 2021-03-10] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
- ↑ Johan (Jean) Carl Emil Boldt [online], geni_family_tree [dostęp 2021-03-10] (pol.).