Jeanne Demessieux

Jeanne Demessieux
	; Jeanne Demessieux, 1958
Imię i nazwisko	Jeanne Marie-Madeleine Demessieux
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1921 ; Montpellier
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1968 ; Paryż
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	organistka, kompozytorka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jeanne Marie-Madeleine Demessieux^[1] (ur. 13 lutego 1921 w Montpellier, zm. 11 listopada 1968 w Paryżu^[2]^[3]) – francuska organistka i kompozytorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Konserwatorium Paryskim, gdzie ukończyła z wyróżnieniem klasę harmoniki u Jeana Gallona (1937), fortepianu u Magdy Tagliaferro (1939), fugi u Noëla Gallona (1939) oraz organów u Marcela Dupré (1941)^[3]. Była organistką paryskich kościołów Saint-Esprit (1933–1962) i La Madeleine (1962–1968)^[3]. Wykładała w konserwatoriach w Nancy (1950–1953) i Liège (1952–1968)^[3].

W 1946 roku dała swój pierwszy koncert w Paryżu^[1]^[3]. W późniejszych latach podróżowała z recitalami, występując m.in. w Londynie (1947), Edynburgu (1948), Salzburgu (1949) i Stanach Zjednoczonych (1953, 1955 i 1958)^[1]. Jako pierwsza kobieta dostąpiła zaszczytu gry na organach w katedrze westminsterskiej i opactwie westminsterskim^[1]^[4]. Grała też podczas ceremonii konsekracji archikatedry Chrystusa Króla w Liverpoolu w 1967 roku^[1]^[4]. Nagrywała dla wytwórni muzycznej Decca^[2]. Ceniono jej talent improwizatorski^[2]. Wyróżniała się jako interpretatorka dzieł organowych Césara Francka i Ferenca Liszta^[2].

Kompozycje[edytuj | edytuj kod]

Utwory na organy solo[edytuj | edytuj kod]

Nativité op. 4 (Skomponowany w 1943/44 roku. Sampzon: Delatour France, 2005)
Six Études op. 5 (Skomponowany w 1944 roku. Paryż: Bornemann/Leduc, 1946)
- Pointes
- Tierces
- Sixtes
- Accords alternés
- Notes répétées
- Octaves
Sept Méditations sur le Saint-Esprit op. 6 (Skomponowany w 1945–47 roku. Paryż: Durand, 1947)
- Veni Sancte Spiritus
- Les Eaux
- Pentecôte
- Dogme
- Consolateur
- Paix
- Lumière
Triptyque op. 7 (Skomponowany w 1947 roku. Paryż: Durand, 1949)
- Prélude
- Adagio
- Fugue
Twelve Choral-Preludes on Gregorian Chant Themes op. 8 (Skomponowany w 1947 roku. Boston, MA (USA): McLaughlin & Reilly, 1950)
- Rorate Caeli
- Adeste Fideles
- Attende Domine
- Stabat Mater
- Vexilla Regis
- Hosanna Filio David
- O filii et filiae
- Veni Creator Spiritus
- Ubi Caritas
- In Manus Tuas
- Tu Es Petrus
- Domine Jesu
Andante (Chant donné) (Skomponowany w 1953 roku, w: 64 Leçons d'Harmonie, offertes en hommage à Jean Gallon, opublikowany przez Claude’a Delvincourt. Paryż: Durand, 1953)
Te Deum op. 11 (Skomponowany w 1957/58 roku. Paryż: Durand, 1959)
Répons pour le Temps de Pâques: Victimae Paschali Laudes (Skomponowany w 1962/63 roku. Paryż: Durand, 1970)
Répons pour les Temps Liturgiques (Skomponowany w 1962–66 roku. Sampzon: Delatour France, 2006)
- Répons pour le temps du Très-Saint-Rosaire: Ave Maria
- Répons pour le temps d'Advent: Consolamini
- Répons pour le temps du Saint-Sacrement: Lauda Sion (Pierwsza wersja, 1963)
- Répons pour le temps du Saint-Sacrement: Lauda Sion (Druga wersja, 1966)
Prélude et Fugue en Ut op. 13 (Skomponowany w 1964 roku. Paryż: Durand, 1965)

Organy i orkiestrę[edytuj | edytuj kod]

Poème op. 9 (Skomponowany w 1949 roku. Paryż: Durand, 1952)

Utwory fortepianowe[edytuj | edytuj kod]

7 Pièces inédites (Sampzon: Delatour France, 2011)
- Le chant des petits oiseaux
- Berceuse et impromptu
- Romance sans paroles
- Allegro
- Mazurka
- Valse n° 1
- Murmure des bois
Berceuse (1926)
Suite (1938)
- Prélude
- Scherzetto
- Menuet
- Toccata
Étude (Skomponowany w 1938 roku. Niepublikowane.)
Trois Préludes (Skomponowany w 1939 roku. Niepublikowane.)

Głos i fortepian[edytuj | edytuj kod]

Le Moulin (Skomponowany w 1937 roku. Niepublikowane.)
Soudainement contre les Vitres (Skomponowany w 1940 roku. Niepublikowane.)
Sonnet de Michel-Ange (Skomponowany w 1949 roku. Niepublikowane.)
Action de grâce (Bez daty. Niepublikowane.)
Cavalier (Bez daty. Niepublikowane.)
Le Vase brisé (Bez daty. Niepublikowane.)

Utwory kameralne[edytuj | edytuj kod]

Sonate na skrzypce i fortepian (Skomponowany w 1940 roku. Sampzon: Delatour France, 2013)
- Allegro moderato
- Adagio cantabile
- Thème et variations
Ballade op. 12 na róg i fortepian (Skomponowany w 1962 roku. Paryż: Durand, 1962)
Kwartet smyczkowy (Bez daty. Niepublikowane.)

Utwory chóralne[edytuj | edytuj kod]

Cantate pour le Jeudi Saint a głosy solowe, chór i organy (Skomponowany w 1938 roku. Niepublikowane.)
Barques Célestes na chór (Skomponowany w 1938 roku. Niepublikowane.)
Consolamini na chór (Skomponowany w 1950 roku. Niepublikowane.)
Chanson de Roland op. 10 na mezzosopran, chór i orkiestrę (Skomponowany w 1951–56 roku. Paryż: Leduc)

Inne kompozycje[edytuj | edytuj kod]

Dwie części symfoniczne na orkiestrę (Skomponowany w 1941 roku. Niepublikowane.)
Georg Friedrich Händel: Cadenzas na koncerty organowe nr 1 i 2 (Niepublikowane.)
Ferenc Liszt: Funérailles, zaaranżowane na organy (Sampzon: Delatour France, 2010)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 223. ISBN 978-0-19-957854-2.
↑ ^a ^b ^c ^d Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 397. ISBN 83-224-0223-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 209. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b Maggy Hendry, Jenny Uglow: The Palgrave Macmillan Dictionary of Women’s Biography. New York: Palgrave Macmillan, 2005, s. 166. ISBN 978-1-4039-3448-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Association des Amis de l'Orgue, Jeanne Demessieux: Journal (1934-1946). L'Orgue No. 287-288 (2009).
Association Maurice et Marie-Madeleine Duruflé, Hommage à Jeanne Demessieux. Bulletin No. 9 (2009).
Barnaby Page, Jeanne Demessieux. Organists' Review (wrzesień 2018), s. 9–13.
Dominique Tréfouel, Jeanne Demessieux. Lyon: J2C/ALDRUI Éditions, 2005. ISBN 2-906196-14-2.
Christiane Trieu-Colleney, Jeanne Demessieux: une vie de luttes et de gloire. Avignon: Les Presses Universelles, 1977.
Martin Welzel, Jeanne Demessieux (1921-1968): A critical examination of her life (DMA Dissertation, University of Washington, Seattle). Ann Arbor, Michigan (USA): ProQuest, 2005.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Informacje o Jeanne Demessieux (francuski)
Jeanne Demessieux - Festivo Label, Amersfoort, Holandia. jeannedemessieux.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-27)].
Jeanne Demessieux - Editions Delatour France

[oxford-1] The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 223. ISBN 978-0-19-957854-2.

[encmuz-2] Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 397. ISBN 83-224-0223-6.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 209. ISBN 0-674-37299-9.

[palgrave-4] Maggy Hendry, Jenny Uglow: The Palgrave Macmillan Dictionary of Women’s Biography. New York: Palgrave Macmillan, 2005, s. 166. ISBN 978-1-4039-3448-2.

[1]

[2]

[3]

[4]