Jerzy Browkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Browkin
Ilustracja
Jerzy Browkin (2010)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1934
Maciejów, Wołyń

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2015
Warszawa

Profesor doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: algebraiczna teoria liczb
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1963 – matematyka

Habilitacja

1969 – matematyka

Profesura

1987

Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1955–2007

Instytut

Instytut Matematyczny PAN

Okres zatrudn.

2007–2015

Jerzy Browkin (ur. 5 listopada 1934 w Maciejowie (Wołyń), zm. 23 listopada 2015 w Warszawie[1][2]) – polski matematyk zajmujący się algebraiczną teorią liczb. W 1994, wspólnie z Juliuszem Brzezińskim, sformułował n-hipotezę, tj. uogólnienie hipotezy abc na liczby całkowite n ≥ 3.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Browkina, inżyniera, i Niny z domu Łuchtan, absolwentki studiów matematycznych[3]. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1952)[4], w którym był uczniem matematyka Jana Kozickiego, jednego z twórców polskich Olimpiad Matematycznych[3]. W latach 1952–1956 studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa pod kierunkiem Igora Szafariewicza[3]. Doktoryzował się w 1963 roku pod kierunkiem Wacława Sierpińskiego na podstawie rozprawy Konstrukcja wieży ciał klas, a w 1969 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy Zera form[3].

W latach 1955–2007 pracował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w latach 1987–1990 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki[1]. Od 2007 do końca września 2015 pracował w Zakładzie Teorii Liczb Instytutu Matematycznego PAN w Warszawie. Od 10 lipca 1987 profesor nauk matematycznych[5]. W latach 1975–1991 sekretarz redakcji „Acta Arithmetica"[3]. Laureat 3. Olimpiady Matematycznej (1952), wieloletni autor zbiorów zadań olimpijskich i przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Matematycznej w Warszawie[6]. Wypromował siedmiu doktorów, trzech z Polski, czterech z zagranicy[3].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Wybrane zagadnienia algebry, Warszawa 1970
  • Teoria ciał, Warszawa 1977
  • Teoria reprezentacji grup skończonych, Warszawa 2010

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. dr hab. Jerzy Browkin. impan.pl. [dostęp 2015-11-29].
  2. Zmarł Prof. Jerzy Browkin (1934–2015). Polskie Towarzystwo Matematyczne. [dostęp 2015-11-29].
  3. a b c d e f Stanisław Domoradzki: Browkin Jerzy. gigancinauki.pl. [dostęp 2022-11-22].
  4. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1952. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-08-31].
  5. Prof. dr hab. Jerzy Browkin, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-08-02].
  6. Zmarł prof. Jerzy Browkin. om.edu.pl. [dostęp 2015-11-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]