Jerzy Cisowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
inżynier, konstruktor |
| Alma Mater |
Jerzy Maciej Cisowski (ur. 2 czerwca 1946 w Tarnowie[1]) – polski konstruktor szybowcowy i samolotowy, specjalizujący się w konstrukcjach ultralekkich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Władysława i Janiny z domu Tokarskiej, miał czworo rodzeństwa. Maturę zdał w 1964 w I Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie, następnie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W czasie studiów należał do Koła Naukowego Lotników i brał udział w projektowaniu samoloty EM-5A[2].
W 1972 uzyskał dyplom magistra inżyniera i rozpoczął pracę w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Sprzętu Komunikacyjnego WSK Mielec, gdzie kontynuował prace nad samolotem EM-5A[3]. Wszedł w skład zespołu pracującego nad samolotem PZL M18 Dromader.
W 1976 został zatrudniony w Instytucie Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej, następnie przeniósł się do Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL Kraków, gdzie zajmował się pracami nad zespołem chłodzącym śmigłowca PZL W-3 Sokół. W 1981 został starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a od 1986 rozpoczął pracę w Zakładzie Remontów i Produkcji Sprzętu Lotniczego założonego przez Edwarda Margańskiego. Tu nadzorował remonty szybowców[4].
Po przeniesieniu zakładów do Bielska-Białej wspólnie z inż. Edwardem Margańskim opracował szybowiec S-1 Swift. Od 1992 pracował w Przedsiębiorstwie Doświadczalno-Produkcyjnym Szybownictwa PZL Bielsko, gdzie był kierownikiem Laboratorium Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji. Równolegle pracował w Serwisie Samolotów Historycznych J. Karsiewicz przy porządkowaniu dokumentacji samolotu Bücker Bü 131 Jungmann. Uczestniczył też w pracach Stowarzyszenia Lotnictwa Eksperymentalnego EAA 1991 przy budowie repliki samolotu RWD-5R oraz opracował projekt amatorskiego samolotu Tukan[2].
Brał udział w tworzeniu szybowca S-1 Swift, narysował większość dokumentacji[5]. W latach 1994–1995, na bazie tego szybowca, opracował projekt nowego szybowca Twist Master[6]. W 1996 rozpoczął pracę w firmie „Remos sp. z o.o.” brał udział w projektowaniu samolotu G-3 Mirage[2].
Wszedł w skład zespołu konstruktorskiego projektującego samolot transoceaniczny BSSA-B2[7]. W latach 2003–2004 opracował dla inwestora Tahira Nazira Dennisa samolot ultralekki Sky Cruiser, który został wyprodukowany w 2005 w Poznaniu[8]. W 2009 opracował jego udoskonaloną wersję Speed Cruiser[4]. Od 2007 jest pracownikiem Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej[9], gdzie pracował nad samolotem sportowym Opal-1[10] oraz bezzałogowcem rozpoznawczym PW-141 Samonit[11]. W 2009 pracował przy konstruowaniu szybowca Axel i prowadził jego próby statyczne[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Maciej Cisowski h. Jastrzębiec [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-02-04].
- ↑ a b c Glass, Murawski 2012 ↓, s. 191.
- ↑ Ryszard Niczyporuk. Samolot studentów warszawskich powstaje w Mielcu. „Skrzydlata Polska”. 1/1974, s. 13, 6 stycznia 1974. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- ↑ a b Cisowski Jerzy Maciej. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-04-09]. (pol.).
- ↑ Glass, Murawski 2012 ↓, s. 180.
- ↑ Glass, Murawski 2012 ↓, s. 182.
- ↑ Mroczek 2016 ↓, s. 145.
- ↑ Mroczek 2016 ↓, s. 180.
- ↑ Pracownicy ITLiMS: Jerzy CISOWSKI. meil.pw.edu.pl. [dostęp 2019-04-09]. (pol.).
- ↑ Mroczek 2016 ↓, s. 232.
- ↑ Mroczek 2016 ↓, s. 13.
- ↑ Glass, Murawski 2012 ↓, s. 269.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Glass, Tomasz Murawski: Polskie szybowce 1945–2011. Problemy rozwoju. Bielsko-Biała: Wydawnictwo SCG, 2012. ISBN 978-83-932826-0-9. OCLC 804836344.
- Andrzej A. Mroczek: Konstruktor : 26 rozmów z Andrzejem Frydrychewiczem. Łódź: Galaktyka, 2016. ISBN 978-83-7579-546-2. OCLC 971386810.