Jerzy Gnoiński
| Narodowość |
polska |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
Jerzy Gnoiński – polski „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W trakcie II wojny światowej zaangażował się w pomoc Żydom. Jesienią 1939 r., po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej, niejaki Max Seifert znalazł zatrudnienie u Gnoińskiego, który prowadził warsztat w Truskawcu nieopodal Lwowa. Kiedy w 1941 roku Niemcy zaatakowały Związek Sowiecki, Seifert przeniósł się do Lwowa. Gnoiński, który również szczęśliwym zbiegiem okoliczności przeprowadził się do Lwowa, ukrył Seiferta w swoim mieszkaniu, dostarczył mu sfałszowane dokumenty stwierdzające, że jest Ukraińcem i zatrudnił go w swojej nowej fabryce. Po około półtora roku Seifert został zmuszony do opuszczenia miasta, gdy gestapo rozpoczęło naloty na prywatne mieszkania w poszukiwaniu Żydów[1].
13 października 1988 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Jerzego Gnoińskiego medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy Gnoiński, Instytut Yad Vashem
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009