Jerzy Więsik
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor doktor habilitowany nauk technicznych | |
| Specjalność: budowa maszyn | |
| Doktorat |
1973 – budowa maszyn |
| Habilitacja |
1981 – budowa maszyn |
| Profesura |
ndzw. 1991 |
| Odznaczenia | |
   
| |
Jerzy Więsik (ur. 15 września 1935 w Kłodzie) – polski inżynier mechanik, specjalista w zakresie maszyn rolniczych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu w 1953 Technikum Budowy Samochodów w Lublinie przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował na Wydziale Samochodów i Ciągników Politechniki Warszawskiej. W 1958 uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika, rok później rozpoczął pracę w Zakładzie Transportu Leśnego na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na stanowisku asystenta. W 1967 przeniósł się do Zakładu Mechanizacji Prac Leśnych, gdzie stworzył i kierował pracownią terenową badania maszyn leśnych. W 1973 obronił doktorat, w 1976 został kierownikiem Międzywydziałowego Zakładu Mechaniki i Eksploatacji Maszyn SGGW. Od 1977 kierował Zakładem Mechanizacji Leśnictwa na Wydziale Techniki Rolniczej i Leśnej SGGW. W 1981 habilitował się, rok później został mianowany docentem. Od 1981 do 1987 był prodziekanem, od 1987 do 1993 dziekanem Wydziału Techniki Rolniczej i Leśnej SGGW. W 1991 został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od 1990 jest redaktorem naczelnym czasopisma "Maszyny i Ciągniki Rolnicze i Leśne", jest autorem pierwszego podręcznika akademickiego "Maszyny leśne"[1][2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- Złoty Krzyż Zasługi;
- Medal Komisji Edukacji Narodowej;
- Odznaka "Za Zasługi dla SGGW";
- Złota Odznaka ZNP;
- Odznaka "Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego";
- Medal "Za Zasługi dla Wydziału Inżynierii Produkcji".