Jesienna sonata (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jesienna sonata
Höstoffer
Autor

Mons Kallentoft

Typ utworu

kryminalna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Szwecja

Język

szwedzki

Data wydania

2009

Wydawca

Nordin Agency

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2011

Wydawca

Dom Wydawniczy Rebis

Przekład

Anna Krochmal, Robert Kędzierski

poprzednia
Śmierć letnią porą
następna
Zło budzi się wiosną

Jesienna sonata (szw. Höstoffer) – powieść kryminalna szwedzkiego pisarza Monsa Kallentofta z 2009. Polskie wydanie książki ukazało się w 2011 w tłumaczeniu Anny Krochmal i Roberta Kędzierskiego.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Jest trzecią częścią kryminalnej serii z detektyw Malin Fors z Linköpingu, której pomaga Zaharias Zeke Martinsson. Akcja rozgrywa się w wyjątkowo deszczowym październiku. W fosie XVII-wiecznego zamku Skogså (przy budowie zamurowano tu ponoć zwłoki rosyjskich jeńców) zostaje znalezione ciało Jerry'ego Peterssona (ur. 1965) z Bergi[1] - właściciela zamku (trupa odnajdują dzierżawcy - Göte Lindman i Ingmar Johannson[2]). Petersson był nowobogackim, który odkupił rodzinną posiadłość rodu Fågelsjö, korzystając z tarapatów finansowych rodziny[3]. Głowa rodu - Axel Fågelsjö nie może pogodzić się z taką zniewagą - posiadłość należała do nich od 500 lat. Jerry był zdolnym adwokatem pracującym w Sztokholmie, po studiach w Lund. Jego psychikę opanowały jednak wspomnienia z przeszłości, kiedy to traktowany był z pogardą przez lepiej urodzonych członków szkolnej społeczności, mimo odgórnych pozorów równości. Ważną dla akcji postacią jest Jochen Goldman - oszust finansowy, który po wyprowadzeniu pieniędzy z pewnej spółki uciekł szwedzkiemu wymiarowi sprawiedliwości i doczekał przedawnienia sprawy[4].

Powieść porusza istotne zagadnienia społeczne powojennej Szwecji, przede wszystkim rażące nierówności społeczne i klasowe ukrywane pod pozorami państwa równości. Wstrząsająca jest historia Sixtena Erikssona - parobka pobitego w 1973 przez Axela Fågelsjö. Fågelsjö wybił mu oko, a sąd zatwierdził śmiesznie niskie odszkodowanie[5].

Malin Fors w tej części zmaga się z nałogiem alkoholowym i traci kontakt ze swoją córką Tove. Szef zmusza ją do udania się na leczenie odwykowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jesienna sonata, s.35
  2. Jesienna sonata, s.52-53
  3. Jesienna sonata, s.76
  4. Jesienna sonata, s.85
  5. Jesienna sonata, s.53

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]