Jewgienij Bariłowicz

Jewgienij Bariłowicz

Евгений Барилович

kapitan I rangi
Data i miejsce urodzenia	30 października 1932 Moskwa
Data i miejsce śmierci	5 marca 2020 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1951–1985
Siły zbrojne	MW ZSRR
Formacja	Flota Czarnomorska
Stanowiska	dowódca okrętu podwodnego
Odznaczenia

Jewgienij Aleksiejewicz Bariłowicz (ros. Евгений Алексеевич Барилович, ur. 30 października 1932 w Moskwie, zm. 5 marca 2020 tamże) – radziecki oficer marynarki wojennej, dowódca okrętu podwodnego, Bohater Związku Radzieckiego (1979).

Życiorys

Do 1948 skończył 7 klas szkoły w mieście Babuszkin (obecnie część Moskwy), a w 1951 szkołę wojskowo-morską w Saratowie. Od sierpnia 1951 służył w marynarce wojennej, w sierpniu 1955 ukończył uczelnię morską w Leningradzie (obecnie Petersburg) i został skierowany do okrętów podwodnych Floty Czarnomorskiej, gdzie od grudnia 1955 był pomocnikiem dowódcy kolejno kilku okrętów podwodnych. W lipcu 1965 ukończył wyższe specjalne kursy oficerskie marynarki wojennej w Leningradzie i we wrześniu 1965 został starszym pomocnikiem dowódcy okrętu podwodnego we Flocie Czarnomorskiej, a w maju 1966 dowódcą załogi okrętu podwodnego-badaczem w 19 Centrum Badań Głębinowych Ministerstwa Obrony ZSRR. Wielokrotnie kierował podmorskimi wyprawami w celu przetestowania nowego sprzętu podwodnego na głębokości do 6 tys. metrów. W listopadzie 1967 brał udział w testowaniu kompleksu głębinowego "Archipelag" holowanego przez łódź podwodną; 26 listopada 1967 podczas awaryjnego wynurzania się i ewakuacji załogi doznał poważnego uszkodzenia lewego oka i oparzeń dróg oddechowych. W kwietniu 1971 został zastępcą szefa I Zarządu 19 Centrum Badań Głębinowych Ministerstwa Obrony ZSRR, w sierpniu 1985 w stopniu kapitana I rangi zakończył służbę wojskową. Później pracował w zakładach elektromechanicznych Ministerstwa Przemysłu Radiowego ZSRR.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (10 stycznia 1979)
• Order Lenina (10 stycznia 1979)
• Order Czerwonego Sztandaru (19 marca 1973)
• Medal „Za zasługi bojowe” (14 maja 1970)