Jezioro Missoula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Missoula
Glacial Lake Missoula
Ilustracja
Brzeg jeziora Missoula.
Położenie
Państwo

 Stany Zjednoczone

Morfometria
Powierzchnia

7770 km²

Objętość

2100 km³

Hydrologia
Rodzaj jeziora

jezioro lodowcowe

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Missoula”
46,9389°N 114,1440°W/46,938900 -114,144000

     Lądolód Cordilleran

     Maksymalny zasięg jezior Missoula i Columbia

     Obszar zalany przez powódź

Jezioro Missoula (ang. Glacial Lake Missoula) – prehistoryczne jezioro lodowcowe, które znajdowało się w zachodniej Montanie, jezioro powstało pod koniec epoki lodowcowej i istniało w okresie od 15 tys. do 13 tys. lat temu w plejstocenie. Powierzchnia jeziora wynosiła 7770 km² i zawierało około 2100 km³ wody, co stanowi połowę objętości jeziora Michigan[1].

Obszar akwenu Missoula znajduje się około 110 km na północny zachód od miasta Missoula, w północnej części Camas Prairie Valley. W roku 1966 obszar byłego jeziora został wpisany do krajowego programu National Natural Landmark, ze względu na falistą rzeźbę terenu (często pojedyncze wzniesienia osiągają wysokość od 25 do 50 m oraz 300 m długość). Na podstawie rzeźby obszaru Channeled Scablands w stanie Waszyngton amerykański geolog J Harlen Bretz wysunął teorie, która zakłada że ów obszar, został utworzony przez ekstremalne powodzie powtarzające się w ciągu 2000 lat, a ich źródłem było Jezioro Missoula; a nie jak wcześnie zakładano, że Channeled Scablands powstał poprzez proces erozji w okresie kilku milionów lat[2].

Jezioro powstało w wyniku zatoru lodowego na rzece Clark Fork, który został spowodowany przez wkraczanie lądolodu Cordilleran na obszar Idaho Panhandle. Zator lodowy osiągnął 610 m wysokości, a wody nagromadzone zalały doliny zachodniej Montany[3].

Okresowe przerwanie zatoru doprowadziło do powstania katastrofalnych powodzi (tzw. Jökulhlaup), które przetoczyły się przez wschodnią cześć stanu Waszyngton i kanion Columbia River Gorge około 40 razy w ciągu 2000 lat. Łącznie 210 km³ lessów, osadów i bazaltów zostało przetransportowanych przez wodę[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bjornstad, Bruce N. (c2006). On the trail of the Ice Age floods: a geological field guide to the mid-Columbia basin / Bruce Bjornstad.. Sandpoint, Idaho: Keokee Books. pp. 4. ISBN 978-1-879628-27-4.
  2. Soennichsen, John (c2008). Bretz’s Flood: The Remarkable Story of a Rebel Geologist and the World’s Greatest Flood / John Soennichsen.. Seattle, Washington: Sasquatch Books. pp. 215–248. ISBN 978-1-57061-631-0.
  3. Alt, David (c2001). Glacial Lake Missoula and Its Humongous Floods / David Alt. Missoula, Montana: Mountain Press. pp. 27–28. ISBN 0-87842-415-6.
  4. Allen, John Eliot; Burns, Marjorie and Sargent, Sam C. (c1986). Cataclysms on the Columbia: a layman’s guide to the features produced by the catastrophic Bretz floods in the Pacific Northwest. Portland, OR: Timber Press. pp. 104. ISBN 0-88192-067-3.