Johann Niemann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Niemann
Jonny
Ilustracja
SS-Untersturmführer SS-Untersturmführer
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1913
Völlen

Data i miejsce śmierci

14 października 1943
Sobibór

Przebieg służby
Lata służby

1934–1943

Formacja

SS Schutzstaffel

Stanowiska

zastępca komendanta obozu zagłady w Sobiborze

Johann Niemann (ur. 4 marca 1913 w Völlen, zm. 14 października 1943 w Sobiborze) – oficer SS w randze Untersturmführera, uczestnik akcji T4, członek personelu obozu zagłady w Bełżcu, zastępca komendanta obozu zagłady w Sobiborze, został zabity podczas powstania więźniów Sobiboru.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Völlen we Fryzji Wschodniej[1]. Wstąpił do SS, otrzymując numer członkowski 270 600. W latach 1934–1941 pełnił służbę w kilku obozach koncentracyjnych, m.in. w Esterwegen i Sachsenhausen[2]. Był także członkiem personelu akcji T4, czyli tajnego programu eksterminacji osób psychicznie chorych i niepełnosprawnych umysłowo. Pracował jako „palacz” w krematorium w „ośrodku eutanazji” w Bernburgu[1][2].

Podobnie jak wielu innych uczestników akcji T4 otrzymał przydział do personelu akcji „Reinhardt”. Znalazł się w pierwszej grupie esesmanów, którą w listopadzie 1941 roku skierowano do powstającego obozu zagłady w Bełżcu[3]. Po uruchomieniu Bełżca służył w tzw. obozie II, czyli w strefie eksterminacji, w której obrębie znajdowały się komory gazowe i masowe groby. Nie wiadomo, na czym dokładnie polegały tam jego obowiązki[1]. Wiadomo natomiast, że pozostawał w zażyłych stosunkach z pierwszym komendantem Bełżca i późniejszym inspektorem obozów zagłady akcji „Reinhardt”, Christianem Wirthem[4].

W kwietniu 1942 roku[1], a według innych źródeł w styczniu 1943 roku[2], został przeniesiony do obozu zagłady w Sobiborze. Objął tam stanowisko zastępcy komendanta[5]. Wiosną 1943 roku otrzymał awans do stopnia Untersturmführera[2][6]. 14 października 1943 roku, gdy wybuchło powstanie więźniów Sobiboru, pełnił obowiązki komendanta obozu, gdyż komendant Franz Reichleitner przebywał w tym czasie na urlopie. Z tego powodu konspiratorzy uznali likwidację Niemanna za jeden ze swoich głównych priorytetów[7][8]. Zaproszono go do warsztatu krawieckiego na godzinę 16:00, rzekomo w celu dokonania przymiarki[9][10]. Pojawił się na miejscu około dwadzieścia minut wcześniej i w czasie przymierzania garnituru został zabity ciosem siekiery przez sowieckiego Żyda – jeńca wojennego, Aleksandra Szubajewa[11].

Album Niemanna[edytuj | edytuj kod]

Niemann pozostawił po sobie bogatą kolekcję fotograficzną, zawierającą 361 zdjęć, które wykonał służąc w szeregach SS, w tym podczas udziału w akcji T4 oraz służby w obozach zagłady w Bełżcu i Sobiborze. W 2015 roku jego wnuk przekazał kolekcję niemieckiemu stowarzyszeniu „Bildungswerk Stanislaw Hantz”. W styczniu 2020 roku album Niemanna, uzupełniony o zdjęcia odnalezione także po 2015 roku, trafił do zbiorów waszyngtońskiego United States Holocaust Memorial Museum[12].

Film[edytuj | edytuj kod]

Niemann jest jednym z antagonistów w brytyjskim filmie telewizyjnym Ucieczka z Sobiboru z 1987 roku. W jego postać wcielił się Henry Stolow[13].

Niemann jest także jednym z antagonistów w rosyjskim filmie Sobibór (ros. Собибор) z 2018 roku. W jego postać wcielił się Maximilian Dirr[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kuwałek 2010 ↓, s. 69.
  2. a b c d Webb 2017 ↓, s. 340.
  3. Kuwałek 2010 ↓, s. 36 i 69.
  4. Kuwałek 2010 ↓, s. 64.
  5. Bem 2014 ↓, s. 53.
  6. Arad 1999 ↓, s. 167–168.
  7. Arad 1999 ↓, s. 322 i 328.
  8. Bem 2014 ↓, s. 273.
  9. Arad 1999 ↓, s. 322.
  10. Bem 2014 ↓, s. 274.
  11. Bem 2014 ↓, s. 275–276.
  12. Museum Acquires Sobibor Perpetrator Collection. ushmm.org, 2020-01-28. [dostęp 2020-07-13]. (ang.).
  13. Escape from Sobibor. Full Cast & Crew. imdb.com. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  14. Sobibór. filmweb.pl. [dostęp 2018-08-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]