John Kerr (łyżwiarz figurowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Kerr
Ilustracja
Sinead Kerr i John Kerr na podium Skate America 2008
Reprezentacja

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1980
Broxburn

Wzrost

174 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Sinead Kerr
Anna Syrett

Trener

Jewgienij Płatow, Ann Hall, Joan Slater, Roberto Pelizzola

Klub

Murrayfield ISC

Zakończenie kariery

6 kwietnia 2011

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

157,49
Mistrzostwa Europy 2011

Taniec krótki

62,96
Skate Canada International 2010

Taniec dowolny

94,62
Mistrzostwa Europy 2011

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
brąz Berno 2011 pary taneczne
brąz Helsinki 2009 pary taneczne
Strona internetowa

John Alastair Kerr (ur. 2 czerwca 1980 w Broxburn) – brytyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z siostrą Sinead Kerr. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2006, 2010), dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Europy (2009, 2011), medalista zawodów z cyklu Grand Prix oraz 7-krotny mistrz Wielkiej Brytanii (2004–2010). Zakończył karierę sportową 6 kwietnia 2011 roku.

Rodzeństwo Kerrów było znane z wykonywania tzw. reverse lifts, czyli podnoszeń łyżwiarskich, w których to partnerka podnosiła partnera[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Szkocji, w rodzinie pielęgniarki Maeve i lekarza rodzinnego Alastaira[2]. Ma siostrę Sinead i brata Davida.

John rozpoczął naukę łyżwiarstwa w wieku 7 lat, krótko po tym, jak sport zaczęła uprawiać jego siostra[2][3]. Pomimo tego, że on i siostra uprawiali tę samą dyscyplinę, to rozpoczęli współpracę dopiero w 2000 roku, mając kolejno 22 (Sinead) i 20 (John) lat[4].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku John zaczął startować w parach tanecznych, zaś jego partnerką sportową została siostra, Sinead Kerr. Rodzeństwo miało podobny styl łyżwiarski, ale Sinead wykonywała obroty w przeciwnym kierunku niż jej brat, dlatego musiała zmienić technikę ich wykonywania. Trenowali u Joan Slater w Edynburgu, zaś w lecie brali lekcje we Włoszech u Roberto Pelizzoli[3]. Para zdobyła srebrny medal mistrzostw Wielkiej Brytanii w 2001 roku, a w kolejnym sezonie brąz[5]. W 2003 roku zdobyli kolejny srebrny medal na mistrzostwach krajowych, ale pomimo tego jesienią stracili dofinansowanie ze strony szkockiej organizacji Sportscotland[3].

W sezonie 2003/2004 zadebiutowali w zawodach z cyklu Grand Prix, a następnie, tuż po zdobyciu tytułu krajowego[3], zajęli 10. lokatę na mistrzostwach Europy 2004, co było najlepszym wynikiem brytyjskiej pary tanecznej od czasu występów Jayne Torvill i Christophera Deana[6].

Rodzeństwo Kerrów wykonujące podnoszenie odwrócone, tzw. reverse lift na NHK Trophy 2009

W 2006 roku zakwalifikowali się na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2006 w Turynie, jednak ich przygotowania do debiutu olimpijskiego nie były łatwe. Ze względu na brak funduszy często trenowali na lodowisku publicznym pośród postronnych ludzi. Ich trenerka prosiła innych użytkowników lodowiska, aby poruszali się bliżej band, gdyż para, którą trenuje przygotowuje się do igrzysk[4]. Rodzeństwo Kerrów zajęło na igrzyskach 10. miejsce. Zaprezentowali taniec oryginalny w stylu latino oraz taniec dowolny do piosenek szkockiego zespołu The Porridige Man[7]. Przy choreografii ich tańców w sezonie olimpijskim pomagał im Christopher Dean[8].

Po igrzyskach, rodzeństwo Kerrów otrzymało wsparcie finansowe ze strony szkockiej organizacji Sportscotland i brytyjskiego UK Sport, który zapowiedział, że chce pomóc im w dokonaniu „wielkiej zmiany” w treningach. Dotychczas trenowali sami w Szkocji lub w Manchesterze z trenerką Slater[9]. Kerrowie stwierdzili, że chcą przenieść swoją bazę treningową do Stanów Zjednoczonych. Ich trenerem został Jewgienij Płatow, dwukrotny mistrz olimpijski (1994, 1998) w parach tanecznych[10]. Rodzeństwo trenowało w Princeton Sports Centre w New Jersey, gdzie za miesiąc dostępu do lodowiska płacili 600 dolarów amerykańskich. W międzyczasie występowali w pokazach łyżwiarskich w Szwajcarii, Niemczech i Stanach Zjednoczonych[4].

W sezonie 2007/08 rodzeństwo Kerrów po raz pierwszy weszli do pierwszej dziesiątki mistrzostw świata, gdzie zajęli 8. miejsce. W kolejnym sezonie zdobyli pierwsze medale zawodów z cyklu Grand Prix, brąz na Trophée Éric Bompard 2008 i Skate America 2008[5][11]. Następnie szósty raz z rzędu zdobyli złoto na mistrzostwach krajowych, zaś na mistrzostwach Europy 2009 w Helsinkach wygrali brązowy medal. Sezon zakończyli 7. miejscem na mistrzostwach świata[5].

Taniec szkocki na pokazie mistrzów na mistrzostwach Europy 2009

W sezonie olimpijskich 2009/2010 zdobyli brązowy medal na Trophée Éric Bompard 2009 i srebro na NHK Trophy 2009. Po raz pierwszy i jedyny w karierze zakwalifikowali się do finału Grand Prix w Tokio, gdzie zajęli czwartą lokatę. Potem wygrali siódmy z rzędu, a zarazem ostatni w karierze tytuł mistrzów Wielkiej Brytanii[5]. Na mistrzostwach Europy 2010 byli na piątym miejscu, zaś w drugim starcie olimpijskim, tym razem w Vancouver zajęli miejsce 8[5]. W tańcu oryginalnym zaprezentowali taniec szkocki, który przyniósł im rozpoznawalność w sezonie 2007/08[12][11].

Pierwotnie planowali zakończyć karierę po igrzyskach, ale postanowili kontynuować ją w sezonie 2010/2011 prezentując nowy taniec dowolny przerobiony z ich tańca pokazowego przy którym pracowali z Peterem Tchernyshevem[13]. Miesiąc przed Skate Canada International 2010 Sinead doznała kontuzji barku, ale Kerrowie i tak wzięli udział w zawodach zdobywając srebrny medal. Później z tego samego powodu wycofali się z Cup of Russia 2010[14]. Wrócili do startów na mistrzostwa Europy 2011, gdzie zdobyli drugi w karierze brązowy medal[15]. Rodzeństwo Kerrów zrezygnowało z udziału w opóźnionych mistrzostwach świata 2011 w Tokio z powodu zwichniętego barku Sinead[16]. Decyzję o zakończeniu kariery sportowej ogłosili 6 kwietnia 2011 roku[17].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Zarówno on jak i jego siostra Sinead okazyjnie występowali jako aktorzy, aby sfinansować swoją karierę łyżwiarską[16].

W kwietniu 2013 roku zaręczył się z łyżwiarką figurową pochodzenia pakistańskiego, Nadine Ahmed reprezentującą Azerbejdżan w parach tanecznych[18]. 21 czerwca 2014 roku wzięli ślub. 9 stycznia 2017 roku na Florydzie przyszedł na świat ich syn Zayn Alastair Kerr[19].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Sinead Kerr

Zawody 00–01 01–02 02–03 03–04 04–05 05–06 06–07 07–08 08–09 09–10 10–11
Międzynarodowe[5]
Igrzyska olimpijskie 10 8
Mistrzostwa świata 14 12 11 11 8 7 5
Mistrzostwa Europy 10 8 8 5 6 3 5 3
GP Finał Grand Prix 4
GP Cup of China 5
GP NHK Trophy 4 2
GP Cup of Russia 9 5 4 WD
GP Skate America 5 5 3
GP Skate Canada International 7 2
GP Trophée Éric Bompard 3 3
Finlandia Trophy 1 1
Golden Spin of Zagreb 6
Memoriał Karla Schäfera 2
Memoriał Ondreja Nepeli 4
Nebelhorn Trophy 7 4 1
Krajowe[5]
Mistrzostwa Wielkiej Brytanii 2 3 2 1 1 1 1 1 1 1

Programy[edytuj | edytuj kod]

Tango Romantica (CD) na mistrzostwach Europy 2010
Taniec oryginalny American country na Trophée Éric Bompard 2009

Sinead Kerr / John Kerr

Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD)
2010–11
[16]
Sezon Taniec oryginalny (OD) Taniec dowolny (FD)
2009–10
[12][20]
  • Taniec szkocki: Erin Shore
  • Taniec szkocki: Auld Lang Syne – Rabbie Burns
    choreografia: Jewgienij Płatow, Robert Royston

  • American country: I've Been Everywhere – Johnny Cash
    choreografia: Jewgienij Płatow, Robert Royston
2008–09
[21]
  • Lindy Hop (40s): The Boogie Bumper – Big Bad Voodoo Daddy
  • West Coast Swing (40s): Minnie The Moocher – Cab Calloway, Irving Mills
    choreografia: Robert Royston
2007–08
[22]
  • Taniec szkocki: Erin Shore
  • Taniec szkocki: Auld Lang Syne – Rabbie Burns
    choreografia: Jewgienij Płatow
  • Enigma medley:
    • The Landing
    • Turn Around
    • Gravity of Love
      choreografia: Tatjana Druchinina
2006–07
[23]
  • Tango: Tango Verano Porteno – Raul Garello
  • Tango: Libertango – Astor Piazzolla
2005–06
[8]
  • Cha-cha: Speak Up Mambo – A. Castellanos and I. Marin
  • Rumba: El Raton – Romero
  • Samba: Batacuda – Carlinhos Brown
    choreografia: Christopher Dean, JP Deloose
  • The Porridge Men medley:
2004–05
[24]
2003–04
[25]
  • Swing: Man with the Hex – Jay Thomson, Atomic Fireballs
  • Blues: Lover Lies – Jay Thomson, Atomic Fireballs
    choreografia: Jean-Paul Deloose, Philip Askew

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sonia Oxley: Ice dancers reverse the gender roles. reuters.com, 2010-02-23. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-01)]. (ang.).
  2. a b Laura Cummings: The parents who deserve a gold medal. edinburghnews.scotsman.com, 2010-02-11. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-15)]. (ang.).
  3. a b c d Barry Mittan: Kerrs Prove Critics Wrong. goldenskate.com, 2004-02-25. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-22)]. (ang.).
  4. a b c Figure Skating: 'Go on Dancing on Ice? Not for a million quid...'. independent.co.uk, 2009-03-19. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
  5. a b c d e f g Competition Results – Sinead KERR / John KERR. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  6. Susanne Kempf: Always sticking to their guns (Part I). absoluteskating.com, 2005. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-18)]. (ang.).
  7. Tom Lamont: Vancouver 2010: John and Sinead Kerr, Britain's ice dancing medal hopes. theguardian.com, 2020-02-07. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
  8. a b Sinead KERR / John KERR: 2005/2006. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-25)]. (ang.).
  9. Lois Elfman: Kerrs aim for deeper edge. icenetwork.com, 2008-07-15. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-19)]. (ang.).
  10. Sports Reference – Yevgeny Platov. Sports Reference. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-31)]. (ang.).
  11. a b Reut Golinsky, Anna Zeitlin: Fan meeting with the Kerrs. absoluteskating.com. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
  12. a b Sinead KERR / John KERR: 2009/2010. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-27)]. (ang.).
  13. Melanie Eley: The Kerrs: "Let's call this our extended curtain call". absoluteskating.com, 2010-07-18. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
  14. Suzanne Herrmann: John Kerr - A Season Just For Us. absoluteskating.com, 2011-01-22. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
  15. Tatiana Flade: Pechalat and Bourzat dance to first European title. goldenskate.com, 2011-01-29. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-20)]. (ang.).
  16. a b c Sinead KERR / John KERR: 2010/2011. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)]. (ang.).
  17. John and Sinead Kerr to retire from competitive skating. BBC, 2011-04-06. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-14)]. (ang.).
  18. Sarah S. Brannen, Drew Meekins: The Inside Edge: Settlage's new art, Kerr's heart. icenetwork.com, 2013-04-16. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
  19. Sarah S. Brannen: The Inside Edge: Fenway Park a skater's haven. icenetwork.com, 2017-01-16. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-31)]. (ang.).
  20. Sinead KERR / John KERR: 2009/2010. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-16)]. (ang.).
  21. Sinead KERR / John KERR: 2008/2009. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-09)]. (ang.).
  22. Sinead KERR / John KERR: 2007/2008. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-04)]. (ang.).
  23. Sinead KERR / John KERR: 2006/2007. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-29)]. (ang.).
  24. Sinead KERR / John KERR: 2004/2005. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-04)]. (ang.).
  25. Sinead KERR / John KERR: 2003/2004. ISU. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-02-19)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]