Mistrzostwa Świata w Łyżwiarstwie Figurowym 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie figurowym
2011
2010 2012
Ilustracja
Mistrzowie świata w parach tanecznych Meryl Davis i Charlie White ze Stanów Zjednoczonych
Data

25 kwietnia – 1 maja 2011

Gospodarz

Rosyjski Związek Łyżwiarski

Miejscowość

Moskwa

Hala

Megasport Arena

Organizator

ISU

Liczba konkurencji

4

Liczba zawodników

194

Liczba reprezentacji

44

Zwycięzcy
Soliści

Kanada Patrick Chan

Solistki

Japonia Miki Andō

Pary sportowe

Niemcy Alona Sawczenko
Niemcy Robin Szolkowy

Pary taneczne

Stany Zjednoczone Meryl Davis
Stany Zjednoczone Charlie White

Strona internetowa

Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie figurowym 2011 – zawody rangi mistrzowskiej w łyżwiarstwie figurowym, które odbywały się od 25 kwietnia do 1 maja 2011 w hali Megasport Arena w Moskwie. Podczas zawodów rozgrywane były konkurencje solistów, solistek, par sportowych oraz par tanecznych.

Początkowo mistrzostwa miały odbyć się w hali sportowej Yoyogi National Gymnasium w Tokio w dniach 21–27 marca, lecz ze względów bezpieczeństwa po trzęsieniu ziemi i tsunami w Japonii, Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) postanowiła odwołać mistrzostwa[1].

Złoty medal wśród solistów zdobył Kanadyjczyk Patrick Chan, zaś wśród solistek triumfowała Japonka Miki Andō. W parach sportowych tytuł mistrzowski wywalczyli reprezentanci Niemiec Alona Sawczenko i Robin Szolkowy. W parach tanecznych triumfowali Amerykanie Meryl Davis i Charlie White.

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy reprezentowali jedną z narodowości należących do Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej. Liczba zawodników wystawionych przez każdy z krajów do poszczególnych konkurencji, zależała od miejsc jakie zajęli ich reprezentanci na mistrzostwach świata 2010. Było to od 1 do 3 zawodników lub par.

Spots Soliści Solistki Pary sportowe Pary taneczne
3  Kanada
 Japonia
 Stany Zjednoczone
 Japonia  Chiny
 Rosja
 Kanada
 Stany Zjednoczone
2  Belgia
 Czechy
 Francja
 Włochy
 Szwecja
 Finlandia
 Kanada
 Korea Południowa
 Rosja
 Stany Zjednoczone
 Szwecja
 Włochy
 Kanada
 Niemcy
 Stany Zjednoczone
 Francja
 Izrael
 Rosja
 Wielka Brytania
 Węgry
 Włochy

Program zawodów[edytuj | edytuj kod]

  • 25 kwietnia – runda kwalifikacyjna solistów
  • 26 kwietnia – runda kwalifikacyjna par tanecznych i solistek
  • 27 kwietnia – uroczyste otwarcie zawodów, program krótki solistów, program krótki par sportowych
  • 28 kwietnia – program dowolny solistów, program dowolny par sportowych
  • 29 kwietnia – program krótki solistek, taniec krótki par tanecznych
  • 30 kwietnia – program dowolny solistek, taniec dowolny par tanecznych
  • 1 maja – gala

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Lp. Reprezentacja Złoto Srebro Brąz Razem
1  Japonia 1 1 0 2
 Kanada 1 1 0 2
3  Stany Zjednoczone 1 0 1 2
4  Niemcy 1 0 0 1
5  Rosja 0 1 1 2
6  Korea Południowa 0 1 0 1
7  Chiny 0 0 1 1
 Włochy 0 0 1 1

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Soliści[edytuj | edytuj kod]

Medaliści w konkurencji solistów, od lewej Kozuka (JPN), Chan (CAN), Gaczinski (RUS)
Mistrz świata Patrick Chan (CAN) podczas programu krótkiego
Poz. Zawodnik Reprezentacja Nota łączna[2] SP[3] FS[4]
1 Patrick Chan  Kanada 280,98 93,02 1 187,96 1
2 Takahiko Kozuka  Japonia 258,41 77,62 6 180,79 2
3 Artur Gaczinski  Rosja 241,86 78,34 4 163,52 3
4 Michal Březina  Czechy 233,61 77,50 7 156,11 5
5 Daisuke Takahashi  Japonia 232,97 80,25 3 152,72 6
6 Nobunari Oda  Japonia 232,50 81,81 2 150,69 9
7 Florent Amodio  Francja 229,68 77,64 5 152,04 7
8 Brian Joubert  Francja 227,67 71,29 9 156,38 4
9 Richard Dornbusch Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 222,42 70,54 11 151,88 8
10 Javier Fernández  Hiszpania 218,26 69,16 14 149,10 10
11 Ross Miner Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 217,93 70,40 13 147,53 11
12 Tomáš Verner  Czechy 216,87 75,94 8 140,93 13
13 Ryan Bradley Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 212,71 70,45 12 142,26 12
14 Dienis Ten  Kazachstan 209,99 71,00 10 138,99 14
15 Peter Liebers  Niemcy 205,59 67,73 16 137,86 15
16 Anton Kowałewski  Ukraina 201,64 65,16 17 136,48 16
17 Kevin Van Der Perren  Belgia 197,10 68,34 15 128,76 18
18 Samuel Contesti  Włochy 196,40 64,59 18 131,81 17
19 Jorik Hendrickx  Belgia 188,24 60,74 22 127,50 19
20 Kevin Reynolds  Kanada 187,23 64,36 19 122,87 21
21 Paolo Bacchini  Włochy 183,13 58,96 23 124,17 20
22 Song Nan  Chiny 176,09 63,78 20 112,31 23
23 Kim Lucine  Monako 171,93 58,81 24 113,12 22
24 Joey Russell  Kanada 168,73 61,69 21 107,04 24
Nie awansowali do programu dowolnego
25 Adrian Schultheiss  Szwecja 58,14 58,41 25 NQ
26 Viktor Pfeifer  Austria 56,68 56,68 26 NQ
27 Kim Min-seok  Korea Południowa 56,19 56,19 27 NQ
28 Alexander Majorov  Szwecja 54,24 54,24 28 NQ
29 Maksim Szipow  Izrael 50,10 50,10 29 NQ
30 Misza Ge  Uzbekistan 49,61 49,61 30 NQ
Nie zakwalifikowali się do programu krótkiego[5]
31 Mark Webster  Australia NQ
32 Justus Strid  Dania NQ
33 David Richardson  Wielka Brytania NQ
34 Tigran Vardanjan  Węgry NQ
35 Mikael Redin  Szwajcaria NQ
36 Kutay Eryoldaş  Turcja NQ
37 Stephen Li-Chung Kuo  Chińskie Tajpej NQ
38 Bela Papp  Finlandia NQ
39 Harry Hau Yin Lee  Hongkong NQ
40 Witalij Łuczanok  Białoruś NQ
41 Sarkis Hajrapetjan  Armenia NQ
42 Georgi Kenczadze  Bułgaria NQ

Solistki[edytuj | edytuj kod]

Medalistki w konkurencji solistek, od lewej Yu-na (KOR), Andō (JPN), Kostner (ITA)
Mistrzyni świata Miki Andō (JPN) podczas programu dowolnego
Wicemistrzyni świata Kim Yu-na (KOR) podczas programu dowolnego
Poz. Zawodniczka Reprezentacja Nota łączna[6] SP[7] FS[8]
1 Miki Andō  Japonia 195,79 65,58 2 130,21 1
2 Kim Yu-na  Korea Południowa 194,50 65,91 1 128,59 2
3 Carolina Kostner  Włochy 184,68 59,75 6 124,93 3
4 Alona Leonowa  Rosja 183,92 59,75 5 124,17 4
5 Alissa Czisny Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 182,25 61,47 4 120,78 5
6 Mao Asada  Japonia 172,79 58,66 7 114,13 6
7 Ksienija Makarowa  Rosja 167,22 61,62 3 105,60 9
8 Kanako Murakami  Japonia 167,10 54,86 10 112,24 7
9 Kiira Korpi  Finlandia 164,80 55,09 9 109,71 8
10 Elene Gedewaniszwili  Gruzja 156,24 51,61 15 104,63 10
11 Sarah Hecken  Niemcy 155,83 52,73 12 103,10 11
12 Rachael Flatt Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 154,61 57,22 8 97,39 14
13 Cynthia Phaneuf  Kanada 152,78 52,62 13 100,16 12
14 Maé-Bérénice Méité  Francja 150,44 53,26 11 97,18 15
15 Joshi Helgesson  Szwecja 149,08 50,25 16 98,83 13
16 Amélie Lacoste  Kanada 144,76 51,98 14 92,78 18
17 Viktoria Helgesson  Szwecja 142,52 45,40 24 97,12 16
18 Geng Bingwa  Chiny 140,78 47,89 19 92,89 17
19 Ira Vannut  Belgia 138,28 49,23 17 89,05 20
20 Juulia Turkkila  Finlandia 136,68 45,70 22 90,98 19
21 Cheltzie Lee  Australia 133,65 48,20 18 85,45 21
22 Elena Glebowa  Estonia 124,78 46,28 20 78,50 22
23 Iryna Mowczan  Ukraina 123,15 45,68 23 77,47 23
24 Jenna McCorkell  Wielka Brytania 121,76 45,99 21 75,77 24
Nie awansowały do programu dowolnego
25 Sonia Lafuente  Hiszpania 44,59 44,59 25 NQ
26 Karina Sinding Johnson  Dania 42,19 42,19 26 NQ
27 Bettina Heim  Szwajcaria 37,23 37,23 27 NQ
28 Daša Grm  Słowenia 36,63 36,63 28 NQ
29 Belinda Schönberger  Austria 35,73 35,73 29 NQ
30 Viktória Pavuk  Węgry 33,70 33,70 30 NQ
Nie awansowały do programu krótkiego[9]
31 Roberta Rodeghiero  Włochy NQ
32 Sabina Măriuţă  Rumunia NQ
33 Kwak Min-jeong  Korea Południowa NQ
34 Birce Atabey  Turcja NQ
35 Mericien Venzon  Filipiny NQ
36 Lejeanne Marais Południowa Afryka RPA NQ
37 Christina Wasilewa  Bułgaria NQ
38 Melinda Wang  Chińskie Tajpej NQ
39 Clara Peters  Irlandia NQ
40 Taryn Jurgensen  Tajlandia NQ
41 Mary Ro Reyes  Meksyk NQ
42 Georgia Glastris  Grecja NQ
43 Marina Seeh  Serbia NQ
44 Tiffany Packard Yu  Hongkong NQ

Pary sportowe[edytuj | edytuj kod]

Medaliści w konkurencji par sportowych, od lewej Wołosożar / Trańkow (RUS), Sawczenko / Szolkowy (GER), Pang / Tong (CHN)
Wicemistrzowie świata Wołosożar / Trańkow (RUS) podczas programu dowolnego
Poz. Zawodnicy Reprezentacja Nota łączna[10] SP[11] FS[12]
1 Alona Sawczenko / Robin Szolkowy  Niemcy 217,85 72,98 2 144,87 1
2 Tetiana Wołosożar / Maksim Trańkow  Rosja 210,73 70,35 3 140,38 2
3 Pang Qing / Tong Jian  Chiny 204,12 74,00 1 130,12 3
4 Yūko Kawaguchi / Aleksandr Smirnow  Rosja 187,36 62,54 5 124,82 4
5 Wiera Bazarowa / Jurij Łarionow  Rosja 187,13 64,64 4 122,49 5
6 Caitlin Yankowskas / John Coughlin Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 175,94 58,76 8 117,18 6
7 Meagan Duhamel / Eric Radford  Kanada 173,03 58,83 7 114,20 7
8 Kirsten Moore-Towers / Dylan Moscovitch  Kanada 163,17 56,86 10 106,31 8
9 Narumi Takahashi / Mervin Tran  Japonia 160,10 59,16 6 100,94 10
10 Stefania Berton / Ondřej Hotárek  Włochy 157,15 57,63 9 99,52 11
11 Amanda Evora / Mark Ladwig Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 155,91 54,64 11 101,27 9
12 Maylin Hausch / Daniel Wende  Niemcy 149,65 53,90 12 95,75 12
13 Zhang Yue / Wang Lei  Chiny 147,38 52,25 13 95,13 13
14 Dong Huibo / Wu Yiming  Chiny 137,75 49,29 14 88,46 14
15 Klára Kadlecová / Petr Bidař  Czechy 132,51 45,20 15 87,31 15
16 Natalja Zabijako / Siergiej Kulbach  Estonia 126,56 44,35 16 82,21 16
Nie awansowali do programu dowolnego
17 Stacey Kemp / David King  Wielka Brytania 44,14 44,14 17 NQ
18 Adeline Canac / Yannick Bonheur  Francja 43,92 43,92 18 NQ
19 Lubow Bakirowa / Mikałaj Kamianczuk  Białoruś 38,20 38,20 19 NQ
20 Danielle Montalbano / Jewgieni Krasnopolski  Izrael 37,43 37,43 20 NQ
21 Stina Martini / Severin Kiefer  Austria 35,34 35,34 21 NQ
22 Aleksandra Małakowa / Leri Kenchadze  Bułgaria 30,10 30,10 22 NQ

Pary taneczne[edytuj | edytuj kod]

Medaliści w parach tanecznych, od lewej: Davis / White (USA), Virtue / Moir (CAN), Shibutani / Shibutani (USA)
Wicemistrzowie świata w parach tanecznych Virtue / Moir (CAN) (taniec krótki)

Wzorem tańca krótkiego był Golden Waltz.

Poz. Zawodnicy Reprezentacja Nota łączna[13] SD[14] FD[15]
1 Meryl Davis / Charlie White Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 185,27 73,76 2 111,51 1
2 Tessa Virtue / Scott Moir  Kanada 181,79 74,29 1 107,50 2
3 Maia Shibutani / Alex Shibutani Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 163,79 66,88 4 96,91 3
4 Nathalie Péchalat / Fabian Bourzat  Francja 163,54 70,97 3 92,57 6
5 Kaitlyn Weaver / Andrew Poje  Kanada 160,32 65,07 7 95,25 4
6 Jekatierina Bobrowa / Dmitrij Sołowjow  Rosja 160,23 65,88 5 94,35 5
7 Jelena Iljinych / Nikita Kacałapow  Rosja 154,50 65,51 6 88,99 10
8 Anna Cappellini / Luca Lanotte  Włochy 153,77 64,12 8 89,65 9
9 Madison Chock / Greg Zuerlein Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone 151,86 61,47 9 90,39 7
10 Vanessa Crone / Paul Poirier  Kanada 151,13 61,01 10 90,12 8
11 Nielli Żyganszyna / Alexander Gazsi  Niemcy 140,95 55,53 12 85,42 11
12 Pernelle Carron / Lloyd Jones  Francja 140,86 57,68 11 83,18 12
13 Cathy Reed / Chris Reed  Japonia 133,33 54,86 13 78,47 13
14 Isabella Tobias / Deividas Stagniūnas  Litwa 131,01 53,16 14 77,85 14
15 Siobhan Heekin-Canedy / Ołeksandr Szakałow  Ukraina 128,70 52,31 15 76,39 15
16 Penny Coomes / Nicholas Buckland  Wielka Brytania 126,29 51,75 17 74,54 16
17 Huang Xintong / Zheng Xun  Chiny 123,01 52,17 16 70,84 17
18 Allison Reed / Otar Dżaparidze  Gruzja 120,11 49,44 19 70,67 18
19 Charlène Guignard / Marco Fabbri  Włochy 120,02 49,80 18 70,22 19
20 Louise Walden / Owen Edwards  Wielka Brytania 116,52 46,73 20 69,79 20
Nie awansowali do tańca dowolnego
21 Dora Turoczi / Balázs Major  Węgry 45,41 45,41 21 NQ
22 Lucie Myslivečková / Matěj Novák  Czechy 45,02 45,02 22 NQ
23 Sara Hurtado / Adrià Díaz  Hiszpania 44,98 44,98 23 NQ
24 Brooke Frieling / Lionel Rumi  Izrael 44,43 44,43 24 NQ
25 Ramona Elsener / Florian Roost  Szwajcaria 41,58 41,58 25 NQ
Nie awansowali do tańca krótkiego[16]
26 Kira Geil / Tobias Eisenbauer  Austria NQ
27 Danielle O’Brien / Gregory Merriman  Australia NQ
28 Zsuzsanna Nagy / Máté Fejes  Węgry NQ
29 Katelyn Good / Nikolaj Sørensen  Dania NQ
30 Corenne Bruhns / Benjamin Westenberger  Meksyk NQ
31 Kristina Tremasowa / Dimityr Liczew  Bułgaria NQ
32 Łesia Waładzenkawa / Witalij Wakunow  Białoruś NQ

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. MŚ w łyżwiarstwie figurowym w Tokio odwołane. sport.plt, 2011-03-14. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
  2. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Men – Result. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  3. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Men – Short Program. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  4. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Men – Free Skating. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  5. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Preliminary Round Men – Free Skating. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  6. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ladies – Result. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  7. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ladies – Short Program. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  8. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ladies – Free Skating. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  9. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Preliminary Round Ladies – Free Skating. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  10. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Pairs – Result. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  11. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Pairs – Short Program. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  12. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Pairs – Free Skating. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  13. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ice Dance – Result. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  14. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ice Dance – Short Dance. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  15. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Ice Dance – Free Dance. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  16. ISU World Figure Skating Championships 2011 – Preliminary Round Ice Dance – Free Dance. ISU. [dostęp 2019-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]