John Stainer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Stainer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1840
Londyn

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

31 marca 1901
Werona

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista, muzykolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Sir John Stainer (ur. 6 czerwca 1840 w Londynie, zm. 31 marca 1901 w Weronie[1][2]) – brytyjski kompozytor, organista i muzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się muzyki u ojca, Williama Stainera, nauczyciela w szkole parafialnej w Southwark[2]. W wieku 5 lat w wyniku wypadku stracił wzrok w lewym oku[2]. W latach 1849–1854 był chórzystą w katedrze św. Pawła w Londynie[2]. Od 1854 do 1856 był natomiast organistą w kościele St Benet’s, Paul’s Wharf[2]. Od 1857 roku uczył się i był organistą w St Michael’s College w Tenbury Wells[1]. Od 1859 do 1866 roku studiował w Christ Church w Oksfordzie u Charlesa Steggalla (teoria) i George’a Coopera (organy), od 1861 roku był też uniwersyteckim organistą[1]. W 1866 roku założył Oxford Philharmonic Society[1].

W latach 1872–1888 był organistą londyńskiej katedry św. Pawła[1][2]. Od 1876 roku był profesorem harmonii i gry na organach w National Training School of Music, od 1881 roku jej dyrektorem, zaś po przekształceniu uczelni w 1883 roku w Royal College of Music pozostał jej wykładowcą[1]. W 1888 roku otrzymał tytuł szlachecki[1][2]. Z powodu postępującej utraty wzroku zaprzestał pracy jako organista[1]. Od 1889 roku wykładał na Uniwersytecie Oksfordzkim[1][2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył głównie muzykę religijną, większość jego services i anthemów była przeznaczona na potrzeby katedry św. Pawła w Londynie[1]. Należy do pionierów angielskiej muzykologii, wydana już po śmierci kompozytora Early Bodleian Music jest pierwszą angielską publikacją naukową poświęconą muzyce dawnej[1]. Wysoko oceniane jest też jego wydanie kolęd[1]. Był autorem prac A Theory of Harmony (1871), A Dictionary of Musical Terms (wspólnie z W. Barrettem, 1876), The Organ (1877), Music of the Bible, with an Account of the Development of Modern Musical Instruments from Ancient Types (1879, 2. wydanie z suplementem F. Galpina 1914), Music in Relation to the Intellect and Emotions (1892), Dufay and His Contemporaries (1898)[2].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Oratoria[edytuj | edytuj kod]

  • Gideon (wyst. Oksford 1865)
  • The Crucifixion (wyst. Londyn 1887)

Kantaty[edytuj | edytuj kod]

  • The Daughter of Jarius (1878)
  • St. Mary Magdalen (1887)
  • Jubilee (1887)
  • The Story of the Cross (1893)

Utwory na chór a cappella[edytuj | edytuj kod]

  • 12 Sacred Songs for Children (1889)
  • Hymn Tunes (1900)

Wydawnictwa[edytuj | edytuj kod]

  • Christmas Carols, New and Old, wspólnie z H.R. Bramleyem (Londyn 1871)
  • The Cathedral Psalter, wspólnie z S. Floodem Jonesem (Londyn 1874)
  • The Cathedral Prayer Book, wspólnie z W. Russellem (Londyn 1891)
  • Six Italian Songs, wspólnie z S. Floodem (Londyn 1896)
  • The Church Hymnary, wspólnie z S. Floodem (Edynburg 1898)
  • Early Bodleian Music, wspólnie z J. i E. Stainerami (Londyn i Nowy Jork 1901)
  • A Manual of Plainsong, wspólnie z W.H. Frere’em i H.B. Briggsem (Londyn 1902)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 71–72. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3445. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Stainer&oldid=71331353”