Joran Vliegen
_(51376045211).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1993 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2014 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
508 (1 sierpnia 2016) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
17 (7 sierpnia 2023) |
| Australian Open |
2R (2020) |
| Roland Garros |
F (2023) |
| Wimbledon |
3R (2023) |
| US Open |
QF (2020) |
Joran Vliegen (ur. 7 lipca 1993 w Maaseik) – belgijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodowym tenisistą Vliegen został w 2014.
W cyklu ATP Tour zwyciężył w siedmiu deblowych turniejach z dziesięciu rozegranych finałów.
W 2023 roku awansował do meczu mistrzowskiego zawodów deblowych podczas French Open. Razem z partnerującym mu Sandrem Gillé przegrali w nim z deblem Ivan Dodig–Austin Krajicek 3:6, 1:6.
W czerwcu 2022 osiągnął finał w mikście podczas French Open, partnerując Ulrikke Eikeri, z którą w finale przegrali z parą Ena Shibahara–Wesley Koolhof 6:7(5), 2:6. W 2023 roku razem z Xu Yifan awansowali do spotkania finałowego w ramach rozgrywek mikstowych podczas Wimbledonu, lecz przegrali w nim 4:6, 7:6(9), 3:6 z Ludmyłą Kiczenok i Mate Paviciem.
Od roku 2018 reprezentuje Belgię w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 508. miejscu (1 sierpnia 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 17. pozycji (7 sierpnia 2023).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (7–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 21 lipca 2019 | Båstad | Ceglana |  Sander Gillé
|
 Federico Delbonis Horacio Zeballos
|
6:7(5), 7:5, 10–5 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2019 | Gstaad | Ceglana | Sander Gillé
|
 Philipp Oswald Filip Polášek
|
6:4, 6:3 |
| Finalista | 1. | 4 sierpnia 2019 | Kitzbühel | Ceglana | Sander Gillé
|
Philipp Oswald Filip Polášek
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 29 września 2019 | Zhuhai | Twarda | Sander Gillé
|
 Marcelo Demoliner Matwé Middelkoop
|
7:6(2), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 1 listopada 2020 | Nur-Sułtan | Twarda (hala) | Sander Gillé
|
 Max Purcell Luke Saville
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 28 lutego 2021 | Singapur | Twarda (hala) | Sander Gillé
|
Matthew Ebden John-Patrick Smith
|
6:2, 6:3 |
| Finalista | 2. | 2 maja 2021 | Monachium | Ceglana | Sander Gillé
|
Wesley Koolhof Kevin Krawietz
|
6:4, 4:6, 5–10 |
| Zwycięzca | 6. | 7 stycznia 2023 | Pune | Twarda | Sander Gillé
|
 Sriram Balaji Jeevan Nedunchezhiyan
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 9 kwietnia 2023 | Estoril | Ceglana | Sander Gillé
|
 Nikola Ćaćić Miomir Kecmanović
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 3. | 10 czerwca 2023 | French Open, Paryż | Ceglana | Sander Gillé
|
 Ivan Dodig Austin Krajicek
|
3:6, 1:6 |
Gra mieszana (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 czerwca 2022 | French Open, Paryż | Ceglana |  Ulrikke Eikeri
|
 Ena Shibahara Wesley Koolhof
|
6:7(5), 2:6 |
| Finalista | 2. | 13 lipca 2023 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Xu Yifan
|
 Ludmyła Kiczenok Mate Pavić
|
4:6, 7:6(9), 3:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-05-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-05-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-05-01] (ang.).