Josip Šimunić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josip Šimunić
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1978
Canberra

Wzrost

195 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–1997 Melbourne Knights 30 (3)
1997–2000 Hamburger SV 8 (0)
2000–2009 Hertha BSC 222 (3)
2009–2011 TSG 1899 Hoffenheim 41 (1)
2011–2014 Dinamo Zagrzeb 68 (3)
W sumie: 369 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2013  Chorwacja 105 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015– Chorwacja (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Josip „Joe” Šimunić (ur. 18 lutego 1978 w Canberze) – piłkarz chorwacki grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Šimunić urodził się w stolicy Australii Canberze w rodzinie chorwackich imigrantów z Bośni. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Australian Institute of Sport, w której kształciło się wielu australijskich piłkarzy, jak choćby przyjaciel Šimunicia Mark Viduka. W sezonie 1995/1996 trafił do Melbourne Knights. W następnym sezonie strzelił swoje pierwsze gole w oficjalnych meczach – 3 w 14 spotkaniach ligowych.

Šimuniciem zainteresowano się w Europie. Latem 1997 podpisał kontrakt z niemieckim klubem Hamburger SV. W Bundeslidze zadebiutował dopiero w 33. kolejce Bundesligi. Miało to miejsce 2 maja 1998 w wygranym wyjazdowym meczu przeciwko Borussii Dortmund – Šimunić pojawił się na boisku w 84. minucie, zmieniając Jacka Dembińskiego. W sezonie 1997/1998 Hamburger SV zajął ostatecznie 9. miejsce w lidze. W sezonnie 1998/1999 Šimunić ani razu nie pojawił się na boisku. W kolejnym sezonie zagrał w 6 meczach, po czym przeniósł się do stołecznej Herthy BSC. Kwota transferu opiewała na około 180 tysięcy euro. W rundzie wiosennej sezonu 1999/2000 w Hercie nie zagrał ani razu. Od sezonu 2000/2001 trener Herthy Jürgen Röber coraz częściej wystawiał Šimunicia w pierwszym składzie. W sezonie 2001/2002 wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie. Latem 2002 w zespole Herthy nastąpiła zmiana na stanowisku pierwszego trenera. Röbera zastąpił Holender Huub Stevens, ale i on widział Šimunicia w pierwszym składzie na środku obrony. W sezonie 2002/2003 Šimunić zagrał w 22 meczach ligowych, a 7 grudnia 2002 zdobył swoją premierową bramkę w Bundeslidze. Był to gol strzelony głową w 25. minucie dający prowadzenie Hercie w meczu przeciwko VfL Wolfsburg (Hertha ostatecznie zremisowała to spotkanie 2:2). Na koniec sezonu drużyna z Berlina zajęła ponownie 5. miejsce. Od sezonu 2009/2010 do końca sezonu 2010/2011 był zawodnikiem TSG 1899 Hoffenheim. W latach 2011–2014 grał w Dinamie Zagrzeb, po czym zakończył karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1995/1996 Melbourne Knights Australia  National Soccer League 16 0
1996/1997 Melbourne Knights Australia  National Soccer League 14 3
1997/1998 Hamburger SV Niemcy  Bundesliga 2 0
1998/1999 Hamburger SV Niemcy  Bundesliga 0 0
1999/2000 Hamburger SV Niemcy  Bundesliga 6 0
1999/2000 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 0 0
2000/2001 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 14 0
2001/2002 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 27 0
2002/2003 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 22 1
2003/2004 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 28 0
2004/2005 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 30 0
2005/2006 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 18 0
2006/2007 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 25 1
2007/2008 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 29 0
2008/2009 Hertha BSC Niemcy  Bundesliga 29 1
2009/2010 TSG 1899 Hoffenheim Niemcy  Bundesliga 31 1
2010/2011 TSG 1899 Hoffenheim Niemcy  Bundesliga 10 0
2011/2012 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 11 0
2012/2013 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 25 1
2013/2014 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 28 2
2014/2015 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 5 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Šimunić mógł wybrać, czy chce grać w reprezentacji Australii czy Chorwacji, ale od początku był zdecydowany reprezentować kraj swoich przodków. W reprezentacji Chorwacji zadebiutował 10 listopada 2001w przegranym 0:2 meczu z reprezentacją Korei Południowej, gdy w 46. minucie zmienił Vlatko Ðolongę. W 2002 roku podczas kwalifikacji do Mistrzostw Świata 2002 nie zagrał ani razu, ale ostatecznie znalazł się w kadrze na Mistrzostwa, dzięki temu, iż Igor Tudor doznał kontuzji. Na Mistrzostwach zagrał we wszystkich 3 meczach swojej reprezentacji. Wraz z kadrą Chorwacji grał także na Euro 2004. W kwalifikacjach do tych mistrzostw zdobył swoją pierwszą bramkę w kadrze – 6 września 2003 pokonał bramkarza reprezentacji Andory, a Chorwaci wygrali to spotkanie 3:0. W 2006 roku został powołany do 23-osobowej kadry na finały Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam zagrał we wszystkich meczach swojej drużyny. Był także „bohaterem” niecodziennego wydarzenia. W meczu fazy grupowej przeciwko Australii otrzymał trzy żółte kartki w jednym meczu. Pierwszą otrzymał w 61. minucie. W 90. minucie sędzia Graham Poll ukarał go po raz drugi, jednak nie usunął go z boiska. Jak się później okazało, zapisał tę kartkę w notatniku zawodnikowi Australii. Jego błędu nie zauważyli jednak sędziowie liniowi ani sędzia techniczny. Ostatecznie został usunięty z boiska w 93. minucie, paradoksalnie po gwizdku kończącym mecz po otrzymaniu trzeciej żółtej kartki. Po meczu z Islandią w 2013 roku został zawieszony na 10 meczów oraz mundial w Brazylii za faszystowskie gesty jakich dopuścił się po zakończeniu meczu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]