Juglon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juglon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C10H6O3

Masa molowa

174,15 g/mol

Wygląd

żółte ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

481-39-0

PubChem

3806

Podobne związki
Podobne związki

1,4-benzochinon, naftochinon

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Juglonorganiczny związek chemiczny z grupy barwników chinonowych. Wykazuje właściwości allelopatyczne. Występuje w liściach, korzeniach i łupinach orzechów. W orzechu włoskim juglon występuje w świeżych liściach, a w trakcie ich usychania zanika w wyniku polimeryzacji[3][4].

Orzech czarny wydziela juglon przez korzenie, powodując spowolnienie wzrostu lub nawet obumieranie innych roślin. Juglon blokuje enzymy metaboliczne w roślinach, oddychanie mitochondrialne i fotosyntezę[5][6]. Strefa wydzielania juglonu może rozciągać się w promieniu do kilkudziesięciu metrów. Wrażliwość na juglon wykazują także zwierzęta, np. konie reagują alergicznie na łuski i trociny z drewna orzecha czarnego, używane do ściółkowania podłoża w stajniach. Pewne ilości juglonu zawierają także łupiny, kora i liście.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanu Ohio dowiodły, że w wyniku kompostowania liści orzecha czarnego, toksyna w nich zawarta ulega rozkładowi w kontakcie z powietrzem, wodą i bakteriami w ciągu dwóch do czterech tygodni. Przy utrudnionym dostępie do powietrza – w glebie rozkład trwa do dwóch miesięcy. Kompost z orzecha można testować sadząc w nim wrażliwe na juglon siewki pomidorów[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Juglone, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 3806 [dostęp 2023-09-28] (ang.).
  2. a b c d 5-Hydroksy-1,4-naftochinon, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 28 lutego 2023, numer katalogowy: H47003 [dostęp 2023-09-28]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Hai Zhang i inni, Allelopathic substances from walnut (Juglans regia L.) leaves, „Allelopathy Journal”, 21 (2), 2008, s. 425–431 (ang.).
  4. José Alberto Pereira i inni, Walnut (Juglans regia L.) leaves: Phenolic compounds, antibacterial activity and antioxidant potential of different cultivars, „Food and Chemical Toxicology”, 45 (11), 2007, s. 2287–2295, DOI10.1016/j.fct.2007.06.004 (ang.).
  5. D.E. Koeppe, Some Reactions of Isolated Corn Mitochondria Influenced by Juglone, „Physiologia Plantarum”, 27 (1), 1972, s. 89–94, DOI10.1111/j.1399-3054.1972.tb01142.x (ang.).
  6. A.A. Hejl, F.A. Einhellig, J.A. Rasmussen, Effects of juglone on growth, photosynthesis, and respiration, „Journal of Chemical Ecology”, 19 (3), 1993, s. 559–568, DOI10.1007/BF00994325, PMID24248956 (ang.).
  7. Black Walnut [online], Cornell University Cooperative Extension of Oneida County [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08] (ang.).